29 04, 2012

Bijzondere foto – ontvangst Ouden van Dagen

2012-12-31T07:03:54+00:0029 april, 2012|0 Reacties

Eigenlijk is elke foto bijzonder. Een foto is immers een vastlegging van een bepaald beeld op een bepaald moment. En dat is per definitie al bijzonder. Daarnaast helpen foto's je om dingen weer beter te herinneren. Dat effect heeft deze foto bij mij. Deze foto staat op internet en is te vinden via de website van de Christelijke Muziekvereniging Oranje. Ik ben zo vrij geweest de foto maar in 'bruikleen' te nemen om er wat achtergrond informatie bij te melden. Zo op het eerste gezicht kon ik de locatie niet plaatsen waar deze foto gemaakt is. Maar de hersencellen werken nog uitstekend en meteen werd de verbinding gelegd met mijn herinnering die ik voornamelijk aan de brug heb. Eerst even uitleg over de locatie als u die nog niet heeft kunnen traceren. De foto is gemaakt op Mooie Paal en waarschijnlijk in 1950. Het muziekkorps van Minnertsga staat hier de Ouden van Dagen op te wachten die er een dagje op uit zijn geweest. Eens per jaar werd een dagtocht voor deze mensen georganiseerd die dan allemaal in auto's - met Minnertsgaaster chauffeurs - achter elkaar aan reden en een rit door de provincie maakten.Onderweg werd er dan op enkele plaatsten gestopt voor een kop koffie, een broodje en niet te vergeten voor de groepsfoto. De foto is waarschijnlijk vroeg in de avond gemaakt, zo rond een uur of zeven. Als de Ouden van Dagen in aantocht waren, dan ging het muziekkorps voorop richting en dorp met als eindpunt het sportveld 'it greidsje'.  Daar hield Sietse Hibma, namens de Ouden van Dagen, dan nog even een toespraak van hoe mooie dag het wel niet was geweest en dat ze veel gezien hadden onderweg. Maar . . . . even terug naar de foto en dan met name de brug. Dit was een brug met een houten brugdek en het was de toegang naar de treinstation van de NTM, de spoorlijn van Leeuwarden via Berlikum en Mooie Paal naar het eindstation St. Jacobiparochie. Mijn vader heeft een tijdlang voor de NCAB (Nederlandse Christelijke Agrarische Bedrijfsbond) contributie opgehaald bij de leden in en om Minnertsga. Dat deed hij op zaterdagmiddag. Bij de leden die niet meer in loondienst waren moest wekelijks een kwartje worden opgehaald en leden die wel in loondienst waren moest fl. 0,50 worden opgehaald. Af en toe ging ik dan wel eens mee achter op de brommer. Als de leden hadden betaald dan mocht ik het stempeltje op de lidmaatschapskaart zetten. De bewoners van dit houten tramstationsgebouw waren ook lid. Ik kan mij nog herinneren dat mijn vader en ik dan met flinke snelheid over de brug denderden. De planken van het houten brugdek rammelden dan flink omdat die niet echt stevig vast zaten. Leuk om zo'n prachtig beeld weer een terug te zien, want vanaf deze richting heb ik het stationsgebouw nog niet op een foto terug kunnen vinden. Let vooral ook het emaille reclamebord van de RVS. Een bijzondere foto bij een bijzondere herinnering. Hiernaast is het Lees meer

27 04, 2012

Schilderende serveerster in Leeuwarder lunchroom

2013-03-01T18:21:54+00:0027 april, 2012|1 Reactie

Een omvangrijke bron van informatie uit vroegere tijden is het archief van de Leeuwarder Courant. Zo kwam ik onlangs onderstaand bericht tegen dat volgens mij een plekje verdiend op dit blog. Leeuwarder Courant 14 november 1957 Van de vroege morgen tot de late avond is Sjoerdje Kuiken (19) bezig met kopjes. Overdag is zij serveerster in de lunchroom van de fa. Peek aan de Voorstreek, waar zij de bezoekers van kopjes koffie-met-wat-er-bij voorziet en in haar vrije tijd tekent en schildert zij, bij voorkeur kopjes. In de bakvistijd zijn er héél wat meisjes die tekenaspiraties hebben; ze krabbelen elke stukje papier vol met ranke, slanke figuurtjes  en dromen ervan eens modetekenares te worden. Maar meeste verdwijnt deze liefhebberij uit de schooltijd, zodra zij aan het werk gaan - en meestentijds is het beroep heel wat prozaïscher dan zij zich hadden voorgesteld - of verkering krijgen. Bij Sjoerdje bleef niet alleen de liefhebberij, maar deze neemt nog steeds een belangrijker plaats in haar leven in. Sjoerdsje vult de koffiekopjes Och, de museumdirecties staan bij Sjoerdje thuis – zij woont in Minnertsga – nog niet in rijen voor de deur om te vragen of zij niet eens een expositie van het werk van dit Friese meisje mogen verzorgen. Ze zullen zelfs wanneer zij hun deskundig oog laten gaan over dit met liefde en ambitie vervaardigde werk, tal van fouten kunnen aanwijzen. De proporties deugen niet overal en het is duidelijk, dat de jeugdige schilderes een tekort aan materiaalkennis heeft. Maar dat weet Sjoerdje Kuiken zelf gelukkig allemaal best en zij pretendeert niet de begenadigde kunstenares te zijn. Ze tekent en schildert louter voor haar genoegen, hetgeen overigens niet wegneemt, dat zij probeert tot zo goed mogelijke prestaties te komen. Daarom ook volgde zij een schriftelijke tekencursus en daarom heeft zij contact gezocht met een andere amateurschilder in Minnertsga. Aanvankelijk beperkte Sjoerdje zich tot potlood- en krijttekeningen (krijt, nu ja, ook wel eens wenkbrauwstift) later ging zij over op waterverf en sedert enige tijd maakt zij ook olieverfschilderijtjes. Het kopiëren van foto’s van kinderen gaat haar vlot af en de ‘opdrachtgever’ zijn vol lof over de gelijkenis. Hier en daar boort de serveerster-schilderes haar fantasie aan door een andere achtergrond te maken en het merkwaardige is dat deze gedeelten lang niet het slechts zijn. Het zou aanbeveling verdienen, dunkt ons, wanneer Sjoerdje Kuiken haar enthousiasme en ambitie een hechte bodem van scholing kon geven. Zolang zij niet officieel les krijgt zit er maar één ding op: tekenen, tekenen en nog eens tekenen. En dat doet ze dan ook, zelfs van achter het buffet, wanneer er in de lunchroom ‘kopjes’ zitten, die het tekenen waard zijn.

9 04, 2012

Toneelvereniging ‘Nocht en Keunst’

2012-12-31T07:11:59+00:009 april, 2012|0 Reacties

De toneelvereniging 'Nocht en Keunst' is opgericht in 1937 of in 1938 op de bovenzaal van het café van Thijs van der Lei. Oprichters en leden van het eerste uur waren: - Douwe R. de Valk, voorzitter - Meester Terpstra, secretaris - Tryntsje (D.A.) van der Wal, penningmeester - Johannes Hannema, regiseur - J. Nijholt, kapper en grimeur - Bouwe de With, verlichting - Germ Laanstra, algemeen medewerker Vlnr: Kapper Nijholt, Johannes Hannema, Dirk Kuipers, Ynze de Boer, Bauke Kuipers (broer van Dirk), Siepie Vogel (dochter van Sjouke en Eva), Feitsma, Pieter van der Wal en Germ Laanstra. Zittend vlnr: Rinse de Valk, Jannigje (Jannie) Kuipers en Tsjitske de Boer.

8 04, 2012

Rabobank 60 jaar bestaan en wat daaraan vooraf ging

2022-11-16T07:24:21+00:008 april, 2012|0 Reacties

Het is u zeker niet ontgaan dat Rabobank en de Frieslandbank een 'samenlevingscontract' zijn aangegaan. Grote koppen stonden er in de kranten. Dit bracht mij op een artikel uit de dorpskrant van Minnertsga van april 1977 dat Jan Heeringa toen heeft geschreven. Heeringa is in het verleden lid geweest van de Raad van toezichthouders van de Rabobank. Hij schreef toen over het 60-jarige bestaan van de bank en wat daaraan vooraf ging. Ook dit artikel is weer een tijdsbeeld uit het Minnertsga van vroeger,  en wel  35 jaar geleden. Ik heb er weer wat passende afbeeldingen bij gezocht. Hierna het tekst van het artikel van Heeringa. Nu onze Boerenleenbank, tegenwoordig Rabobank geheten, haar zestigste verjaardag achter de rug heeft en een instelling is waarmee vrijwel alle dorpsbewoners te maken hebben, is het vooral voor de jongeren wel dienstig te weten hoe vóór het bestaan van die bank hier alles reilde en zeilde. Leeuwarder Courant In verschillende plaatsen om ons heen bestonden voordien reeds spaar- en voorschotbanken, zoals de Bildtse Bank, de Berlikumer Spaar- en voorschotbank, een voorschotbank te Tzummarum naast een Nutsspaarbank. Nutsspaarbanken zijn al heel oud evenals de Rijkspostspaarbank. Vroeger maakten de zakenmensen uit de dorpen en de grotere boeren meer gebruik van bankinstellingen in Leeuwarden, die er in die tijd in grote aantallen bestonden. Maar er waren er ook velen die hun geld deponeerden bij de plaatselijke notaris die teven bemiddelde bij het aangaan van hypotheken. Zulke notariskantoren vervulden op deze manier de rol van de tegenwoordige plaatselijke bank. De notaris beloofde een zekere renten, dus moest hij het geld dat hij onder beheer had zelf ook weer beleggen. Dit laatste bracht risico’s mee, zowel voor de notaris als voor de beleggers. Vele notarissen kwamen in de verleiding om het geld speculatief te beleggen en er zijn daardoor meerdere malen ongelukken gebeurd en verliezen geleden. Oud spaarbankboekje Maar de mensen die hun geld aan een bank of kassier in een stad als Leeuwarden toevertrouwden kwamen ook wel eens van een koude kermis thuis.Zo gebeurde het een paar jaar na de eeuwwisseling, dat de Bank van Gratema aan de Tweebaksmarkt haar betalingen staakte. Het ging hier om miljoenen, in die tijd een onvoorstelbaar kapitaal. Er waren dan ook in de provincie en in de stad veel gedupeerden. Volgens de uitdelingslijst bestonden er vorderingen die de waarde hadden van een boerderij in die tijd. Het is te begrijpen dat een dergelijke gebeurtenis het oprichten van plaatselijke spaar- en voorschotbanken op coöperatieve grondslag in de hand werkte. Toch heeft het hier tot 1915 – 1916 geduurd voor op initiatief van de in 1904 opgerichte Veiling vereniging de Coöperatieve Boerenleenbank werd opgericht.De omstandigheden waren daar op dat moment ook rijp voor, omdat vele kleine boeren ten gevolge van de oorlog meer geld om handen kregen en er meer ondernemingslust kwam. Toch speelde in die tijd toen er nog geen Pachtwet bestond de plaatselijke notaris soms een belangrijke rol bij het verhuren van land voor uitwonende grondeigenaren. Het Lees meer

7 04, 2012

Politie in Minnertsga vroeger en anno 1976

2014-01-19T13:56:54+00:007 april, 2012|1 Reactie

In het aprilnummer 1976 van de dorpskrant Nijs út eigen doarp, publiceerde Fred Brandsma - lid van de redactie en grote animator achter het uitgeven van de dorpskrant - een artikel over de politie toen en nu. Officieel had het artikel de titel: Politie in Minnertsga toen en nu. Omdat er tussen 1976 en nu anno 2012 ontzettend veel veranderd is in de structuur en organisatie van de politie, heb ik de titel enigszins aangepast. Het artikel is te mooi om het in de kast te laten liggen, vandaar dat het hier weer nieuw leven in wordt geblazen en nu met een paar foto's er bij. Hieronder het artikel van Fred Brandsma. Omstreeks het jaar 1600 werd hier de orde gehandhaafd door een schout en deze regelde tevens, met de kerkelijke autoriteiten, de uitdeling van de geldelijke opbrengst aan de weduwen van een stuk land. Dit gebeurt heden ten dag nog, alleen is de schout vervangen door een politieman. Café van K. de Vries (1925) Tot plusminus 1900 was niet bekend wie in Minnertsga lijf en goed van de bevolking beschermde, maar toen werd hier ene Kees de Vries geplaatst, later aardappelhandelaar en caféhouder. Daarna kwam veldwachter Gras. Deze nam het niet zo nauw met de vrouwtjes, z'n uniform maakte dan ook grote indruk. Minder populair was hij bij de mannelijke bevolking; die hebben hem min of meer het dorp uit geknuppeld. Zijn opvolger, veldwachter Boersma, was een zeer gemoedelijk man maar kon niet met de burgemeester opschieten en dat is minstens zo erg. Veldwachter (Red. Teake) De Jong, die omstreeks 1918 de functie vervulde, woonde in het eerste huis van Stoarmbuorren (Langedyk). Elke zaterdagmorgen moest hij van Minnertsga naar Sexbierum lopen om de secretaris verslag uit te brengen over de gebeurtenissen in Minnertsga. Veldwachter Teake de Jong Hij stelde de secretaris dan ook voor het niet meer te doen, waarop deze hem vroeg wie dat uitmaakte. De Jong werd toen zo kwaad, dat hij de man min of meer aan zijn revers het bureau over trok. Het liep met een sisser af omdat de burgemeester het wel met hem eens kon zijn. De Jong hield wel streng de hand aan de sluitingstijden van de cafés; hij werd dan ook snel bevorderd tot chef en overgeplaatst naar Sexbierum. Veldwachter Kuiken moest in 1944 onderduiken vanwege zijn ondergronds verzet tegen de Duitsers. Na zijn politietijd heeft hij een trekker boven op zich gekregen en is verongelukt. Veldhuis was de eerste rijkspolitieman in Minnertsga. Oppewal, die na hem kwam, heeft meegedaan aan de grote kraak van de gevangenis van Leeuwarden in de oorlog. Zijn opvolger Timmermans was uitstekend in het africhten van honden. Politieagent Van der Sluis zal iedereen nog wel kennen, die was zeer populair in het dorp. 'Waarom steekt u uw hand niet uit?' vroeg hij iemand eens. Hij stelde deze vraag bij Mooie Paal en als je daar je hand moet uitsteken heb je aan het eind van de bocht een lamme arm. Zegt de Lees meer

Ga naar de bovenkant