25 01, 2014

Hendrik Norbruis, kleermaker bij Schotanus?

2014-10-12T17:46:24+00:0025 januari 2014|0 Reacties

Op artikel met de titel: “Plaatsjes versierde wagen dorpsfeest 1927 nu bij elkaar”, kwam er een reactie van Dirk Norbruis . Dirk merkte op dat zijn ‘omke’ Klaas Norbruis kleermaker was bij de fa. Schotanus. De man op de foto in het hiervoor bedoelde artikel is Hendrik Norbruis en ook als kleermaker genoemd bij de fa. Schotanus. Even later reageerde Anneke Schoon, die een dochter is van Klaas Norbruis. Zij stuurde mij een prachtige gezinsfoto toe. Maar Dirk zet mij aan het twijfelen; is de man op de foto in het artikel nu Hendrik of Klaas? Als er twijfel is dan verdient dat een nader onderzoek want ik wil zekerheid.   Vlnr: Klaas Norbruis, Harm, Henk, Dieuwke de Vries en Anneke. De foto van de versierde wagen heb in der tijd gekregen van Eke Schotanus uit Bergum. Van haar heb ik ook de namen van de mensen die op de foto staan. Volgens haar is de man met de teugels in de hand dus Hendrik Norbruis. Hendrik is geboren op 5 juni 1882 in Minnertsga. De foto is gemaakt in 1927, dus als het Hendrik is dan is hij op de foto 45 jaar. Nou . . . . . . . dat lijkt er wel op, al hoewel de mensen vroeger uiterlijk op veel ouder leken dan dat ze in werkelijkheid waren. Maar de vraag die nu nog over blijft, was Hendrik ook kleermaker? Ik twijfel niet aan de mededeling van Eke Schotanus, want die vrouw wist ontzettend veel. Zij was vroeger schooljuffrouw geweest en had thuis een grote verzameling van familiegegevens, foto’s en krantenknipsels. Ik heb nog geen ‘hard’ bewijs gevonden dat Hendrik kleermaker was. Als hij in 1905 in het huwelijk treed met Dirkje de Jong is hij boerenknecht. Dirk zijn ‘omke’ Klaas is kleermaker. Klaas is geboren op 16 november 1909. Hij is dus in 1927 toen de foto van de versierde wagen is gemaakt, 18 jaar. Nou . . . . . . dat lijkt er niet op. Het is dus zeer aannemelijk dat de vader van Klaas dus ook kleermaker is geweest bij de fa. Schotanus. Dat zou helemaal niet zo verwonderlijk zijn, dat hij het vak van zijn vader heeft geleerd.   Kort familieoverzicht Hendrik was een zoon van Lieuwe Pieters Norbruis en Grietje Sikkes Marra. Hij is geboren 5 juli 1882 in Minnertsga. Lieuwe en Grietje hadden daarvoor ook al een Hendrik gekregen maar die is slecht 14 maanden geworden. Na Hendrik werd Sikke geboren in 1885, Pieter in 1887 en Oepke in 1890. Hendrik trouwde op 22-jairge leeftijd met de eveneens 22-jarige Dirkje de Jong. Hendrik woonde tijdens de huwelijksvoltrekking (1905) in Klooster Anjum en Dirkje, geboren in St. Jacobiparochie, woonde toen in Firdgum. Hendrik en Dirkje kregen zeven kinderen: Maaike, Klaas (1909), Sikke (1912), Grietje (1914), Sikke (1915), Siebe (1917) en Pieter Hendrik (1919). Zoon Klaas, geboren op 16 november 1909, trouwde in 1930 met Dieuwke de Vries. Dieuwe is geboren op 22 augustus 1906. Zij kregen drie
Lees meer . .

11 01, 2014

Hendrikus Joukema overlijdt bij aankomst uit Amerika

2014-01-11T10:38:32+00:0011 januari 2014|0 Reacties

‘As it moat dan moatte wy der no noch hinne’, zullen Hendrikus Joukema en zijn vrouw in 1925 tegen elkaar hebben gezegd. Hun jongste zoon Jouke was op 25-jarige leeftijd naar Amerika geëmigreerd. Jouke is toen met het schip de ‘Rotterdam’ van de Holland-Amerika lijn daar naar toe gegaan en is op 22 juni 1914 op Ellis Island aangekomen. Vlnr. Froukje, mem Trijntje, Sijtske, heit Hendrikus, Jouke, Dirk.   Jouke is in Chicago getrouwd met Mildred Eva Schaflein en zij kregen een zoon en een dochter. Het ging Jouke (Joseph Henry zoals hij zich noemde) kennelijk financieel goed dat hij geld genoeg had om zijn ouders enkele jaren vóór 1925 te bezoeken. Tijdens dat bezoek had hij er bij zijn ouders, die al aardig op leeftijd waren, erop aangedrongen om hem en zijn gezin een keer komen te bezoeken in Amerika.   Op 29 juli 1925 vertrokken de toen 72-jarige Hendrikus Joukema en 74-jarige vrouw Trijntje Dijkstra voor een reis naar hun zoon in Amerika. Het was een langdurig verblijf bij hun zoon en zijn gezin, want je ging in die tijd niet zomaar even voor een paar weken naar de overkant van de grote plas. Het voldeed de oudjes prima in het verre Amerika want ze schreven regelmatig opgewekte brieven naar hun familie en kennissen in Minnertsga. Na bijna tien maanden in Amerika te zijn geweest vertrokken Hendrikus en zijn vrouw weer naar Nederland in het bijzijn van hun zoon Jouke en zijn gezin. Dat had een bijzondere reden omdat Hendrikus en Trijntje op 18 mei 1926 hun 50-jarig huwelijk zouden vieren. En dat moest gebeuren in Minnertsga in het bijzijn van de andere kinderen en familieleden. De datum van aankomst in Rotterdam was bepaald op 11 mei. In het dorp werd de thuiskomst van Hendrikus en Trijntje druk besproken. Het was de bedoeling dat zij in Minnertsga van de trein – Noord Friesche Lokaal Spoorwegmaatschappij - af werden gehaald door het muziekkorps Oranje. Helaas kwam het niet zover want bij aankomst in Rotterdam bleek Hendrikus ziek te zijn. De beide dochters in Minnertsga ontvingen toen een telegram dat hun ouders in Rotterdam bleven bij hun broer Dirk die daar woonde. Een dag later kwam er weer bericht . . . . . met slecht nieuws dat hun vader inmiddels was overleden. In plaats dat er vreugde heerste bij de familie en de mensen in het dorp, heerste er toen diepe droefheid. Hendrikus en Trijntje hadden samen de overtocht gemaakt, maar het laatste stuk moest de oude vrouw zonder haar man afleggen. Voordat Hendrikus naar Amerika vertrok, had hij de wens uitgesproken dat hij eenmaal hoopte begraven te worden op het kerkhof van Minnertsga. Hoe kan het de mens vergaan, want drie dagen voor de heugelijke gebeurtenis van het 50-jarig huwelijk is hij begraven op het kerkhof van Minnertsga. Geheel links Hendrikus Joukema Hendrikus is tijdens zijn leven boerenarbeider geweest. Mogelijk dat hij ook bij de landbouwer Simon Brouwers, die in de boerderij aan de
Lees meer . .

30 04, 2013

Tulpenvelden Minnertsga volop in bloei

2013-04-30T04:25:02+00:0030 april 2013|0 Reacties

Rond de jaren '30 van de vorige eeuw was het kweken van tulpen in Minnertsga en omstreken 'hot'. Rondom het dorp stonden de tulpenvelden in bloei, het moet een grote kleurenpracht zijn geweest. Jammer dat er toen nog geen kleurenfoto's werden gemaakt. Er zijn nog wel een paar gewone zwart/wit foto's die ons een beeld geven van toen. Een paar berichten uit de krant van toen. MINNERTSGA, 30 April 1930. Evenals in meerdere plaatsen in de omgeving zijn hier gardeniers die tulpen kweeken. Er zijn stukken land van 2 en 3 pondernaat die met tulpen bebouwd zijn. Reeds Zondag was er veel belangstelling om de velden Ie bezichtigen, hoewel den komenden Zondag nog meer tulpen in vollen bloei zullen staan.   HET BILDT, 21 April 1931. Werden we gisteren verrast door bloeiende tulpen, de eerste dit jaar, in bloemperkjes door den Noorder' wind beschut, vandaag zagen we ze ook op 't veld en wel op het proefveld in gebruik bij Groeneveld en Tuinman op de Moeie Paal. Te midden van 25 verschillende soorten tulpen en de crokussen, die deze weken onze aandacht trokken door hunne bloei, was het nu de Grand Cue, die ons verbeidde als een voorbode van de beteekenis van de bloembollen. Want van beteekenis kunnen de bloembollen worden in onze omgeving. In onze gemeente zijn ongeveer 20 H.A. met bloembollen bepoot, in Minnertsga alleen 20 ha. Zonder overdrijving kan het arbeidsloon per H.A. op fl. 5OO bepaald worden; men hoort ook vaker dan eens fl. 2OOO noemen in dit verband. Waar dus veel grond met tarwe nog is uitgezaaid en daar niet veel op wordt verdiend, zou het van groot belang zijn, dat bovengenoemde teelt succes heeft. En ze staan er weer bijzonder mooi voor niettegenstaande de winter in Maart de oorzaak is, dat ze 14 dagen later in bloei komen dan vorige jaar. Toen waren ze om deze tijd bloeienden, nu zal 't nog zóó lang dure dat ze in hun volle pracht zijn; maar als altijd: de eerste trekken de aandacht.   MINNERTSGA, 24 april 1934. De bloeiende 'tulpen op de velden bij Minnertsga leveren thans een prachtig gezicht op en bewijzen tevens, dat sommige gronden in het Noordwesten van Friesland voor de bollenteelt even geschikt zijn als de geestgronden in Noord- en Zuid-Holland. Zondag werden de Friesche bollenvelden druk bezocht, Op den achtergrond het dorp. Bron: Leeuwarder courant  

29 04, 2013

Nog meer foto’s vroegere postkantoorhouders familie Vis

2013-12-26T06:32:56+00:0029 april 2013|0 Reacties

Op deze weblog heb ik al een paar keer aandacht besteed aan de postkantoorhouders familie Vis. Jetske Vis was de laatste postkantoorhouder aan de Stasjonstrjitte die het postkantoor over had genomen van haar vader Minne.   Op die berichten/verhalen is gereageerd door familieleden die mij nog wat foto's hebben toegestuurd. Die foto's horen hier eigenlijk ook een plaats te krijgen. Zo kunnen anderen ook weer meegenieten van de vroegere bewoners van Minnertsga. Dirk Vis, postbezorger Op de foto de eerste foto staat Dirk (1904 - 1974), zoon van Minne Vis en Antje Muller. Dirk heeft korte tijd de post bezorgd in Minnertsga en omgeving. Hij staat hier afgebeeld op de motor met het kenteken B-5335. Dat kenteken is afgegeven op 2 juni 1922 aan Hessel Pettinga. Pettinga handelde in rijwielen, brommers en motoren en had zijn garage naast het pand van de Firma Schotanus. Vorige week kreeg ik een reactie van de zoon van Dirk. 'Ik bin de soan fan Dirk Vis dy´t as jonkje op de foto stiet. Bij pake en beppe ha ik  gauris útfanhuze. Ek holp ik bij de jierswikseling wol omkaarten te stempeljen. Wat betreft de nammen kin ik jo fertelle dat dat gauris ferkeard gong, net allinne bij mulder en muller mar ek wol mei postma en posthuma. Myn heit, Dirk Vis, hat yn 1939 mei de hân de saneamde stamkaarten makke foar Barradiel. Hij helle de gegevens út it befolkingsregister mar dat miste nogal ris in kear. Sommigen blieken neffens it register net iens te bestean. Lykwols kaam elk de stamkaart heljen omdat der letter distribúsjebonnen op te krijen wienen. De earste bonnen wienen foar sûker. Dêr wie genoch fan mar dat moast út prebeare wurde en dat slagge pûrbest want elk kocht de sûker op de bonnen'. De foto met de plaggenhut is waarschijnlijk gemaakt tijdens een dorpsfeest. De hut heeft de eerste prijs. Op het geveltje staat: Bezichtig deze Hut. Links op de foto staat Minne Vis de postkantoorhouder en dus de pake van de Minne Vis die zijn herinnering heeft gemaild. Maar wie is de man rechts op de foto en waar is deze foto gemaakt? Ik ben benieuwd of er reacties op deze vraag komen. Hiernaast nog een foto van Sipke Minnes Vis en Baukje Herrema. Sipke Minnes was een zoon van Minne en Antje Muller. Baukje Herrema kwam van Berlikum. Zij zijn getrouwd op 1 oktober 1940. Sipke Minnes Vis en Baukje Herrema Dubbelklik op de foto's voor een vergrote weergave.               26-12-2013 aanvulling op dit artikel: Bij de foto met de 'plaggenhut' is de man rechts op de foto Rinse Terpstra (1889-1963). Hij was getrouwd met Maartje Heeringa (1890-1985). Het echtpaar woonde in het 'stjelpke' aan de Scheltingawei 2 in Minnertsga. Kleinkind Anja Klug-Terpstra herkende haar 'pake'.

20 01, 2013

Straatschandalen zijn goddeloos

2013-01-20T14:28:31+00:0020 januari 2013|0 Reacties

Nei oanlieding fan de âldjiersfiten by ús yn it doarp, tocht ik, der moat even in lyts stikje yn ' e krante. Doe't ik noch in jonge wie en nei skoalle gong, wel, dan hellen wy sa jouns ek wol fan dy rare streken út; rutetikje, snieballen yn 'e skoarstien goaije en sa. Dat waerd ús master gewaar en doe moasten wy foarkomme en doe kaam de ôfrekken. Wy wiene mei ús fjouweren en kamen ien foar ien by master oer de knibbel. Dy brûkte doedestiids in fjouwerkantige lineaal en sloech ús dêrmei foar it gat. Wy moasten elk hûndert rigels skriuwe: Straatschandalen zijn goddeloos. Wy krigen de laei mei nei hûs. Dit is my noait wer forgetten. Rechts de muziektent (foto 1966) Nou is der hjir yn Minnertsgea âldjiersnacht ek hiel wat presteard. Us muzyktinte moast der ek fan ha. Dizze tinte hat hiel hwat koste en is in sieraerd foar ús korps, dêr't wy tige wiis ei binne. Nou ha se op it dak fan dy tinte in karre sleept, fol mei feilingkosten. Wel, in geweldige prestaesj. Dêr 't aenst wol ris greate ûnkosten efterwei komme kinne. Dan moasten de trije godshúzen it ûntjilde, de Herfoarmde, de Grifformearde en de Frij Evangelyske.     As wy der Psalm 84 ris by fergelykje, nou dan is it freeslik, hwant hwat ús hillich en dierber is, is lâns dizze wei yndrôvich. Hwat is de Veilingkisten oarsaek fan dit alles? De skuld leit by de âlden. Der is fan hûs út gjin gesach mear en dêrtroch sakket it geastlik peil. Alden, forstean jimme ropping en tink oan hwat jimme by de doop ûnthjitten ha. Minnertsgea, In âlde ynwenner. Bron: Leeuwarder Courant 6 januari 1965

Ga naar de bovenkant