23 11, 2022

Minnertsga in de ban van ‘Revolver Johnny’

2022-11-23T07:11:56+00:0023 november, 2022|1 Reactie

Ruim 50 jaar geleden was Minnertsga in de ban van een bijzonder man die in de Mieden woonde en  als bijnaam ‘Revolver Johnny’ had. Met die naam stond hij niet alleen in Minnertsga bekend, maar ook landelijk. Hij had een woning aan de Miedleane 8 (later Autobedrijf F. de Groot) die verbouwd moest worden. Durk Binnema werkte in die tijd bij het timmer- en aannemersbedrijf van Gjalt Bloembergen. Durk heeft zijn belevenissen op papier gezet en daar hebben we onderstaand verhaal van gemaakt. Ford Tunderbird (bron: Wikipedia GPS 56 from New Zealand) Op een zekere dag stond Durk met zijn collega en metselmaat Fokke een Ford Tunderbird te bekijken achter de timmerwinkel van bouwbedrijf Bloembergen aan de Hermanawei. Even later komt Gjalt Bloembergen naar buiten met een man met een grote baard. “Dit is Johnny Verkerk en die heeft een huis gekocht in de Mieden”, zei Gjalt tegen de mannen. Meteen die middag moesten de mannen naar de Mieden om een begin te maken met het slopen voordat met het verbouwen van het huis kon worden begonnen. Gjalt Bloembergen kwam zelf ook om te kijken wat er allemaal moest gebeuren. Nadat de werkzaamheden waren doorgenomen kreeg Bloembergen alvast een voorschot. Johnny Verkerk telde twintig briefjes van duizend gulden en overhandigde die aan Durk zijn verbaasd staande baas die er verlegen mee werd. Durk was hier getuige van en volgens hem kon je niet zien dat de stapel bankbiljetten kleiner was geworden. Woning van Verkerk in de Mieden (bron: Algemeen Dagblad 3 jan. 1969) Er is geld . . . . dus kon er worden verbouwd. De woning moest worden vergroot en daarom werd er achter de woning een stuk aangebouwd. In verband met de verbouw stond er tijdelijk een stacaravan op het erf waarin Verkerk zijn verblijf had. Durk en zijn collega Fokke brachten meestal hun schaftijd door in de woning maar werden ook wel eens in de stacaravan uitgenodigd. Dan kwamen de verhalen los en Verkerk ondersteunde zijn sterke verhalen met stapels foto’s. Een van die verhalen was hoe hij (Verkerk) vroeger in Noord Duitsland overvallen pleegde en dan in snelle auto’s naar het zuiden reed om te ontsnappen aan de politie die naar hem op zoek was. Bij die overvallen maakte hij kennelijk ook gebruik van wapens zoals revolvers, want daar had hij zijn bijnaam Revolver Johnny aan te danken. Revolver Johnny werd veroordeeld en belandde in de gevangenis. Als gedetineerde kwam hij tot het geloof en werd evangelist. Hij liet Durk en Fokke daar foto’s van zien dat hij op de preekstoel stond. Maar het preken verdiende zeker niet genoeg want hij begon toen een tapijthandel in Marokko waarvan hij ook veel foto’s van liet zien. Elke week ging Verkerk of een handlanger van hem met een auto naar Marokko die vervolgens dan met Berbertapijten terugkwam. De tapijten werden door Verkerk in de schuur gegooid. Waarschijnlijk diende deze handel als dekmantel voor andere handel die niet door de beugel kon. Op het Lees meer

16 10, 2016

Foto’s De Groot en De Roos

2016-11-12T18:35:01+00:0016 oktober, 2016|0 Reacties

Steeds meer mensen sturen foto’s naar Minnertsga Vroeger voor plaatsing in de beeldbank. En iedere keer ben ik weer blij verrast wat er op de foto’s staat. Iedere inzender krijgt van mij een bedankje voor de moeite die hij of zij heeft gedaan om weer een stukje geschiedenis van Minnertsga te delen met anderen. Want als die foto’s in de beeldbank staan, kunnen ook anderen meegenieten van de prachtige beelden en de herinneringen die daarbij boven komen. Vlnr: Johannes Mulder, Theo Binnema en Pieter de Groot Om aan te kondigen dat er weer nieuwe foto’s aan de beeldbank zijn toegevoegd, plaats ik een van die foto’s op Facebook van Minnertsga Vroeger. Dan zien meteen bijna 900 vrienden dat en vaak worden gelijk op gereageerd. Dat gebeurd ook met een foto die ik van Wopke Klaver had gekregen waarop Johannes Mulder, Theo Binnema en Piet de Groot staan als zij aan het uienrooien zijn. Een paar reacties waren: ‘Ik sjoch Johannes noch mei syn prûmke’s yn ‘e mûle’, ‘sjoch no ris . . . buorman Johannes’, ‘dat is een mooie foto van mijn pake’, ‘ik herinner mij de overal noch en de kraaien die als vogelverschikkers op z’n tuin hingen’.  Wopke Klaver stuurde mij meer foto’s die nu allemaal in de beeldbank staan. Van de familie De Groot had ik nog niet veel familiegegevens uitgezocht, maar inmiddels is er al wat meer bekend. Die familiegegevens komen ook in de database te staan van Vroegere bewoners. De foto’s worden dan gekoppeld aan de betreffende vroegere bewoner van ús doarp. Abe de Roos stuurde mij deze week ook een paar prachtige foto’s van zijn familie. En iedere keer bij het openen van de mail, ben je dan blij verrast en zeker bij de foto van de tjalk Friso die in de havenkom ligt. De foto is niet alleen mooi omdat de tjalk er prominent op staat, maar het geeft ook een prachtig beeld van de zijgevel van de woning waar vroeger de Hannema’s woonden en het pand er naast de bakkerswinkel van Plat. Volgens mij is de foto op een zondagmiddag gemaakt; de familie op de tjalk heeft de zondagse kleren aan en voor de etalage van de bakkerswinkel hangt een gordijn of zo’n ouderwets papieren zonnescherm (balastore)wat je met een koordje op en neer kon doen. Tjalk Friso: Vlnr: Jan de roos, Tetje Nammensma, en hun zonen Wouter en Rintje Van de familie De Roos staan er al behoorlijk wat gegevens in de database van Vroegere bewoners. Ook de foto’s De Roos worden aan de vroegere bewoners gekoppeld. Zo ontstaat er langzamerhand een mooi digitaal archief waar onze oude dorpsbewoners weer een gezicht krijgen. Op een van de foto’s die Abe de Roos mij toestuurde staat een groep mannen en een vrouw in een portiek, zo lijkt het wel. Abe zegt niet te weten wat het jaartal van deze foto is en ook niet ter gelegenheid waarvan de foto is gemaakt. Op een naam na, heeft Abe wel Lees meer

8 10, 2016

Timmer- en Aannemersbedrijf Bloembergen

2016-11-12T18:39:45+00:008 oktober, 2016|3 Reacties

Galt Bloembergen zijn 'pake' Gjalt (1875-1958), had met zijn broers een timmerbedrijf in de Friese Wouden. Toen ze een opdracht kregen in Tzummarum, besloot Gjalt in deze omgeving te blijven en vestigde zich in de Mieden, aan de westkant van Minnertsga. Hij begon op 1 mei 1911 een timmerbedrijf in Minnertsga en werkte erbij als weger bij de laad- en losplaats midden in de dorpskom waar toen nog de haven aan toe liep.  Gjalt Bloembergen met zijn vrouw Aurelia van Mourik en de kinderen Roel en Rinske. Foto omstreeks 1912. Na de verkoop van de boerderij Groot Hermana en daardoor het uitéénvallen van de percelen van deze boerderij, besloot Gjalt rond 1911 een laag stuk grond te kopen vlakbij de ingang van boerderij Groot Hermana. Hij hoogde de grond op met onder andere stobben, die uit Leeuwarden vandaan kwamen. Hierop bouwde hij een woonhuis met werkplaats. Dit was het eerste huis dat op die streek na de verkoop van Groot Hermana werd gebouwd. Later volgde de rest. Eerst ten westen en daarna ten oosten en zuiden hiervan. De singel van Groot Hermana liep eerst nog langs de noordzijde van dit huis. Achteraf gezien was de ophoging met deze stobben niet zo’n succes want in latere tijd kregen de bewoners hierdoor last van zwamvorming zodat het hout in het onderste gedeelte van het huis verrotte. Zijn zoon Roel hielp mee in het bedrijf en nam in 1929 de zaak van zijn vader over. Roel verhuisde per 12 mei 1929 van de Skoalstrjitte 10 naar de Hermanawei 13 en Roel zijn vader ging naar de Skoalstrjitte 10. Leeuwarder courant 1912 In 1961 runde Roel samen met zijn zoon Gjalt het bedrijf. In die 10 jaar daarvoor werden voor de Woningstichting veel huizen gebouwd en ook daarna zette dit door met de bouw van de huizen in de P.B. Winsemiusstrjitte en de Collot d’Escurystrjitte (rond 1965) en daarna de huizen in de Vikarijbuorren en De Kamp met vlak daarvoor in 1976 de koopwoningen aan de westkant van de Tilledyk. De winstgevendheid van de bouw voor de Woningstichting was niet erg hoog maar dit werd gecompenseerd doordat Gjalt zoveel mogelijk huizen voor de winter wind- en waterdicht bouwde en deze in de normaal rustige winterperiode dan aftimmerde zodat ze dan ook nog werk hadden. Rechts de timmerwerkplaats rond 1960 In het voorjaar van 1963 vond een grote verbouwing plaats aan de Hermanawei 13. Het woonhuis werd verhoogd en de werkplaats opnieuw opgebouwd. Een tegenvaller was dat de muur van de werkplaats tijdens de bouw een keer omwaaide door een storm. Dit gebeurde op een zondag zodat ze niet bezig waren met de bouw. In 1965 werd Gjalt Bloembergen, samen met zijn vrouw Neeltsje, eigenaar van het bedrijf. Op 2 januari 1968 werd het bedrijf veranderd in een N.V., zodat bij een eventueel faillissement de privé-eigendommen niet zouden worden verbeurd. Gelukkig heeft dit niet plaatsgevonden. Datzelfde jaar werd het pand aan de Meinardswei 38 gekocht. Voor 1960 was hierin Lees meer

15 11, 2015

VIVO kruideniers- en textielwinkel Boersma

2015-11-15T09:51:45+00:0015 november, 2015|0 Reacties

Dooitze Zwart heeft in 2004 een boek samengesteld over de middenstand en ondernemers vanaf 1956 tot en met 2004. Hij heeft besloten al die beschrijvingen van de verschillende middenstanders en ondernemers ook te publiceren op Minnertsga vroeger. Dat is natuurlijk een prachtig initiatief! Zo kunnen nog meer mensen genieten van wat er vroeger allemaal is geweest aan bakkers, slagers, kruideniers, groenteboeren en ondernemers in Minnertsga. De eerste in deze serie de VIVO-winkel van de familie Boersma. Vroeger deed je de klompen uit als je de winkel inging   Het familiebedrijf werd opgestart in 1935 door weduwe Eva Boersma – Runia. De zaak werd eerst vele jaren uitgeoefend op de Hermanawei 38, tegenwoordig bewoond door familie G.O. Terpstra. In 1958 verhuisden ze naar het pand aan de Hermanawei nummer 6. Vele jaren had de familie Leicht hier een slagerij in gehad maar toen weduwe Boersma met haar zoon en dochter het huis kochten op 8 september 1958 werd het alleen maar gebruikt als woonhuis. Deze woning werd gedeeltelijk verbouwd tot een kruideniers- en textielwinkel. Deze winkel is gestart in maart 1959. Op 1 januari 1960 is het bedrijf overgenomen door Johannes Boersma, zoon van Dirk en Eva Boersma. Op 10 mei 1961 is Johannes getrouwd met Lottie van der Veen en werden zij samen eigenaar van de Vivo-winkel. Vlnr: Lottie Boersma-van der Veen, Johannes Boersma, Janke D. Meersma-Boersma en Eva Boersma-Runia   In 1961 is de zaak weer groter gemaakt door een verbouwing. Weduwe Boersma was inmiddels verhuisd naar Hermanawei 38a. Van 1961 tot 1968 hebben er drie verbouwingen plaats gevonden. In 1968 was de laatste verbouwing. Deze leidde tot de eerste zelfbedieningszaak van het dorp. Ook al met de eerste winkelwagentjes. In deze jaren veranderde er ook heel wat aan de werkwijze. In het begin haalde Johannes de bestellingen per boekje op bij de klanten. Ook werden de boodschappen, die afgerekend werden bij de kassa, daar dan met de pen opgeteld. Alle artikelen werden nog voor de bedragen geschreven, wat in deze tijd bijna niet meer is voor te stellen. Verder werd er een kaartenbak bijgehouden met de namen van de klanten, die doordeweeks hun boodschappen lieten opschrijven en deze aan het eind van de week betaalden. In 1968 kwam er een elektrische kassa en werd het assortiment flink uitgebreid, vooral in textiel. Eerst werkten Johannes en Lottie samen met Janke Boersma in de zaak. In verband met haar huwelijk in februari 1963 stopte Janke met werken en werd ze opgevolgd door Tytsje Terpstra Daarna in volgorde: Klaske Stellingwerf, Tryntsje Binnema en Jantsje de Vries. In 1974 heeft de heer Joop Bloem de zaak overgenomen wegens ziekte van Johannes en werd Vivo veranderd in Mikromarkt. Vanaf 1978 is er in dit winkelpand geen kruidenierszaak meer gevestigd. Dit artikel is geschreven op basis van gegevens uit een brief Lottie Boersma – van der Veen, Minnertsga.  

8 11, 2015

Bewoners boerderij Groot Folta – Hearewei 25

2015-11-09T16:33:27+00:008 november, 2015|0 Reacties

De boerderij Groot Folta aan de Hearewei 25 in Minnertsga is een van de oudste panden in de omgeving van het dorp. De boerderij is in 1591 aangekocht door het Sint Anthony Gasthuis in Leeuwarden die de boerderij kocht van de familie Fernia. Tot voor een paar jaar terug heeft het St. Anthony Gasthuis de boerderij verkocht en die in particulier bezit gekomen. In tussen liggende eeuwen is de boerderij verhuurd geweest. Boerderij Groot Folta Via de Oudheidkundige Vereniging Barradeel kreeg ik een vraag van Jan Piet Boudewijn uit het westen van het land. Hij doet genealogisch onderzoek naar zijn opa Pieter Dirks Osinga die, getuige een paar documenten, boer is geweest op een boerderij in de omgeving van Minnertsga. Na wat speurwerk bleek het te gaan om de boerderij Groot Folta aan de Hearwei 25. Jan Piet Boudewijn had mij een paar scans van documenten toegestuurd, maar toen ik de resultaten van mijn speurwerk met hem deelde, kreeg ik ook scans van mooie oude foto’s uit de nalatenschap van Osinga en Binnema familie. Dus alle reden weer om een en ander aan het digitale papier toe te vertrouwen. Wie in de loop der eeuwen allemaal huurder zijn geweest van de boerderij; daar heb ik nog geen onderzoek naar gedaan, maar een aantal zijn nu wel bekend. Eind 19de eeuw was Pieter Sjeerps Anema huurder. Hij was getrouwd met Akke Jacobs Haima. Pieter Sjeerps Anema overleed in de zomer van 1889 toen zijn vrouw Akke nog maar 23 jaar was. Maar ondanks die jonge leeftijd en ook nog weduwe, bleef Akke op de boerderij wonen want het huurcontact werd op haar naam overgeschreven. Bij de voogden van het St. Anthony Gasthuis is haar motivatie om door te gaan met de boerderij en de omstandigheid waarin zij verkeerde, kennelijk als zeer betrouwbaar over gekomen want anders had zij de boerderij moeten verlaten. Trouwfoto Pieter Dirks Osinga en Antje Jacobs Binnema Drie jaar na het overlijden van Akke Jacobs Haima haar man, trouwde Akke met Tiede Nammen Schat die dan landbouwer is volgens de huwelijksakte. Mogelijk dat Tiede eerst als arbeider in dienst was bij Akke en dat die omstandigheid, en de plannen om met elkaar in het huwelijk te treden, voor de voogden de reden is geweest om Akke op de boerderij te laten wonen. Na hun trouwen is het huurcontract overgezet op naam van Tiede. Tiede en Akke bleven tot april 1919 boer/landbouwer op Groot Folta. In april van dat jaar werd er boelgoed gehouden op Groot Folta op verzoek van Tiede. Er werd stamboekvee aangeboden bestaande uit 27 hoornbeesten en 20 melk- en kalfkoeien. Verder 7 paarden, 8 schapen, ram, melkgeit, 14 leghennen en 8 loopeenden. Uit de opsomming van het boerenmaterieel en gereedschappen kan worden aangenomen dat Tiede niet een kleine boer/landbouwer was. Ook enig huisraad werd bij opbod verkocht waaronder de kinderwagen. Wat de reden is geweest voor Tiede en Akke, of wellicht ook voor de voogden, om de boerderij te verlaten, is Lees meer

Ga naar de bovenkant