[vc_row][vc_column][vc_column_text]Eind september lagen de eerste suikerbieten op opslagplaatsen te wachten voor vervoer naar de suikerfabriek. Een teken dat de suikerbietencampagne is begonnen en dat de weer volop suikerbieten worden gerooid. Dat rooien was vroeger een heel arbeidsintensief en zwaar werk. Op YouTube staat een mooi filmpje over de suikerbietenoogst en de verwerking de suikerbieten in de fabriek.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4805″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4806″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Als eenmaal de bieten gerooid waren moesten deze nog naar de fabriek worden vervoerd. Vanuit Minnertsga, en vele andere plaatsen, werden de bieten hoofdzakelijk per schip vervoerd. Van Jehannes Jensma kreeg ik onlangs een aantal foto’s die zijn vader Goffe heeft gemaakt toen het laatste (bieten)schip uit Minnertsga vertrok. Daarna is een groot deel van de haven gedempt want het was een stinkend stuk water geworden waar het gemeentelijk riool ook op uitkwam. In 1974 stond er niet eens zo veel water meer in de haven, het was hoofdzakelijk stinkende bagger. Met een leeg schip ging het nog relatief makkelijk om in de haven te komen, maar eenmaal geladen met suikerbieten dan werd door de scheepsschroef de bagger flink in beweging gebracht en was het pot stinkende blauwe drek in de haven.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4808″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4809″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Een van de bekendste schippers die vanuit Minnertsga suikerbieten vervoerden, waren de onder andere de gebroeders Keuning uit Tzummarum. Coenraad Keuning schreef over zijn laatste rit vanuit Minnertsga het volgende: “Wanneer ik dit schrijf kan de Minnertsgaaster vaart afgesloten worden. Wij hebben de laatste lading bieten ingenomen. Het schip ligt gereed te vertrekken. Bij het wegvaren kijkt men onwillekeurig nog een paas keer om. Immers, het is voor het laatst. Nimmer zal er weer een schip in de haven van Minnertsga meren. Nu hoeft men daar niet zo lang bij stil te staan, want de vaart daar ter plaatste was toch de laatste jaren al niet zo best meer. Zij die daar wat aan hadden kunnen doen, hebben zich er niet zo druk om gemaakt. Dat is wel jammer want veel bieten zijn er geladen door de heren Talsma en De Groot. En toch zal er in de toekomende tijd wat moeten gebeuren anders zal over enkele jaren ook geen afwatering meer zijn. Hiermee nemen we afscheid.”

Tiden hawwe tiden.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4810″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4811″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4813″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][image_frame url=”4816″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

Hier lag eens de oude haven.

Met dank aan Jehannes Jensma (foto’s) en Dooitze Zwart (boek Tiden hawwe tiden).

NB. Foto’s van Jehannes Jensma staan ook in de beeldbank (zoekterm: suikerbieten).[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]