29 12, 2023

Verborgen verleden: wie was Samuel Steenmeyer uit Sexbierum?

2023-12-30T06:51:01+00:0029 december, 2023|Reacties uitgeschakeld voor Verborgen verleden: wie was Samuel Steenmeyer uit Sexbierum?

Tijdens mijn onderzoek en studie naar de Sédyksters probeer ik ook zoveel mogelijk in chronologische volgorde de bewoners van de woningen in beeld te brengen. Het onderzoek naar de achttien woningen en bewoners die onder Oosterbierum vallen, zit in een afrondende fase. Daarna zijn de woningen onder Tzummarum, Sexbierum, Wijnaldum aan de beurt. Bij het onderzoek naar de bewoners van de boerderij Koehool kwam ik ene Samuel Steenmeyer tegen als eigenaar van deze boerderij die hij voor zijn zoon had aangekocht. Maar bij de zoektocht naar vader en zoon Steenmeyer kwam ik aardige vermeldingen tegen die mijn nieuwsgierigheid nog meer aanwakkerde dan die al is bij het onderzoek naar de Sédyksters. Omdat Samuel Steenmeyer niet zelf op de boerderij heeft gewoond, valt hij wat buiten de kaders van de Sédyksters. Daarom heb ik van hem maar een apart verhaal opgesteld. Wie was Samuel Steenmeyer? Mijn nieuwsgierigheid naar deze man werd in eerste instantie aangewakkerd omdat de familienaam Steenmeyer in de beginjaren 1800 niet bepaald een familienaam was die veel voorkwam in de vroegere gemeente Barradeel. Samuel Steenmeyer is net voor de kerstdagen in 1886 op 92-jairge leeftijd in Sexbierum overleden waar hij in zijn werkzame leven boer/landbouwer is geweest. Volgens zijn overlijdensakte is hij geboren in Vlaardingen; dat moet dus omstreeks 1794 zijn geweest. Maar . . . Vlaardingen? Hoe komt die man dan in de ‘bouhoeke’ terecht? Om antwoord te krijgen op deze en nog meer vragen, heb ik wat stamboomonderzoek gedaan. In de overlijdensakte van Samuel staan ook de namen van zijn ouders vermeld: Johannes Steenmeyer en Johanna Otter. Na enig zoekwerk lijkt het er op dat Samuel een zoon is van een predikant, maar ik behoud mij een slag om de arm omdat ik nog geen bewijs heb kunnen vinden dat dit zo is. Daarom wil ik meer weten over deze mogelijke vader en predikant. Steeds meer archieven zijn digitaal te raadplegen op internet en dat leverde een vondst op in de Haarlemse courant van 21 juli 1795 waarin mededeling wordt gedaan over het overlijden van Johanna Otter, de moeder van Samuel: ‘God ontnam my myne dierbaare Huisvrouw Johanna Otter, in den ouderdom van 38 jaaren, op heden, door den door; welk een Slag voor my en myne 5 Kinderen; niets beurd my op, als de hoop van met haar weder vereenigd te zullen worden , en Gods Vaderlyke liefde jegens my en myne Kinderen in zynen Zoon. . Myne Vrienden en Bekenden neemen met medelyden deel in myn lot, en verschoonen myne gevoeligheid van Condoleantiebrieven. Vlaarding, den 16 july, 1795. Joannes Steenmeyer, Predikant te Vlaarding.’ De namen in deze mededeling stemmen overeen met die in de overlijdensakte. Als Johanna Otter de moeder is van onze Samuel, dan heeft Samuel zijn moeder niet bewust gekend, immers hij is omstreeks 1794 geboren. Samuel treedt op de eerste dag van juni 1816 in Sexbierum in het huwelijk met Helena Gerryts Walta van Sexbierum. Van de zijde van Helena zijn haar ouders aanwezig bij de huwelijksvoltrekking. Haar grootvader van Lees meer

7 10, 2022

Minnertsgaaster brandweerauto (uit 1947) met handkracht gestart

2022-10-07T05:50:53+00:007 oktober, 2022|Reacties uitgeschakeld voor Minnertsgaaster brandweerauto (uit 1947) met handkracht gestart

Op 3 juni jl. was het precies 75 jaar geleden dat de kerk en toren van de toenmalige Nederlands Hervormde kerk door brand volledig is de as werd gelegd. Verschillende brandweerkorpsen uit de omgeving rukten massaal uit om de brand te bestrijden. Dat was nodig omdat ook twee naastgelegen boerderijen vlam hadden gevat en bij meerdere woningen in de dorpskern een begin van brand ontstond. Onderstaand artikel komt uit het Friesch Dagblad van 27 april 1973 en geeft een mooi tijdsbeeld over de brandweer van Minnertsga. Dat de ruim 26 jaar oude in Minnertsga gestationeerde Ford brandweerauto van de gemeente Barradeel hoognodig aan vernieuwing toe is, werd vorige week weer eens duidelijk bewezen, toen een oude woning De Lêste Stûr genoemd, in vlammen opging. Nadat de bemanning, die in recordtijd in de garage aanwezig was, in de wagen had plaats genomen, was de motor met geen mogelijkheid aan de gang te krijgen en er werd dan ook besloten de wagen maar aan te duwen, hetgeen na enige tijd lukte. Volgens de Minnertsgaaster brandweerlieden wordt de oude wagen door de gemeente Barradeel slecht onderhouden. Burgemeester drs. W.K. de Roos acht het onderhoud echter voldoende. Chauffeur Piet Spoelstra meent, dat de elektrische installatie van de wagen de schuldige is, De bedrading is al verschillende keren vernieuwd en toch zijn er steeds nog plaatsen waar de stroom ‘weglekt’. De heer Spoelstra zou graag een extra accu in de garage willen hebben die constant werd opgeladen, zodat hij te allen tijde een reserve-exemplaar had. Ook is de benzinetoevoer verre van ideaal. De tank zit onder de voorbank van de wagen en ‘een sigaretje tegen de zenuwen’ zou in de brandweerauto wel eens rampzalige gevolgen kunnen hebben. Brand 'lêste stoer' ten zuiden van de Ferniawei Pompen De pompen van de wagen, die in 1947 werd gebouwd, zijn ook al niet meer wat ze geweest zijn. Commandant G. Bloembergen vertelde dat de wagen eerst goed doorwarmd moet zijn om water te kunnen geven. Een brand in het dorp geeft onvoldoende gelegenheid om de motor op temperatuur te brengen en men zou eigenlijk met een grote omweg naar de brand moeten rijden! De pakkingen van de pomp moeten tijdens het spuiten voortdurend worden aangedraaid om de lekkage nog enigszins binnen de perken te houden. Reeds vijf jaar geleden werd de spuit door de inspectie afgekeurd, aldus de heer Bloembergen. Wedstrijden Naar een brandweerwedstrijd durft de Minnertsgaaster brandweerploeg niet meer te gaan. Ten eerste wordt men natuurlijk uitgelachen wanneer men met een dergelijke verouderde wagen op de proppen komt, maar ten tweede hebben ze natuurlijk geen schijn van kans om een prijs te winnen. De poedelprijs misschien? De heer Bloembergen weet zich nog wel te herinneren hoe de laatste wedstrijd verliep. Er werd aan de jury gevraagd er rekening meet te houden dat de wagen de eerste keer ‘z’n water laat lopen’ maar hier kon men natuurlijk geen rekening mee houden. Het resultaat was dan ook de laagste klassering. Brandweerauto Sexbierum uit 1953 Lees meer

10 08, 2018

De Afscheiding van 1834 in Minnertsga (slot)

2019-05-26T10:56:52+00:0010 augustus, 2018|0 Reacties

De 19e eeuw was in de Nederlandse kerkgeschiedenis een roerige periode. Op 14 oktober 1834 vond in Ulrum (Gr.) de Afscheiding van het hervormde genootschap plaats onder leiding van ds. H. de Cock (1801-1842), hervormd predikant aldaar. Hij en zijn kerkelijke gemeente tekenden de Acte van Afscheiding of Wedekeer, waarin ze verklaarden met de hervormde kerk te breken, ‘totdat deze terugkeert tot de waarachtige dienst des Heeren’. Behalve de Ulrumse gemeente verlieten ook vele duizenden gelovigen elders in Nederland de ‘Nederlandsche Hervormde Kerk’. Dat gebeurde ook in Minnertsga. De geschiedenis van Minnertsgaaster Afscheiding is door Dr. J. Wesseling beschreven in het boek: De Afscheiding van Friesland 1834 in Friesland. De uitgever van het boek heeft toestemming verleend om het deel uit het boek dat op Minnertsga betrekking heeft, op deze website te publiceren met de vrijheid de tekst aan te vullen met beeldmateriaal en aanvullende (detail)informatie. Deze aanvullende informatie staat tussen rechte haakjes [ . . .]. Onderstaand het laatste deel.   Ds. W.J. Schuringa, 21 januari 1843 -februari '44 De vacature in de kerk te Minnertsga, ontstaan door het vertrek van ds. Postma naar de gemeenten Middelstum en Bedum in Groningerland, heeft niet lang geduurd We ontlenen een aantal bijzonderheden aan een artikel van ds. J. Douma te Britsum in het Friesch Kerkblad van 28 september 1934, ons in fotokopie ter hand gesteld door J.J. Bouman te Rijswijk . In zijn nieuwe gemeente Middelstum was één van ds. Postma's gemeenteleden W. J. Schuringa, een ex-bakker, voor dominee gaan studeren. Hij was een man van het eerste uur van de Afscheiding in Middelstum geweest, de actieve 'leider' van de eerste Afgescheidenen aldaar. Ongetwijfeld zal ds. Postma met hem gesproken hebben over de gemeente te Minnertsga en daarover veel goeds hebben gezegd, al zal hij natuurlijk zijn nare ervaringen niet hebben verzwegen. Hoe het ook zij, ds. Postma was nog maar net een paar maand in Middelstum, of Willem Jans Schuringa werd in Minnertsga beroepen (26 september '42). En in de notulen van 7 januari '43 lezen we, dat hij 'hem volgens de inhoud van zijn gezondene brief aan de gemeente van Minnertsga heeft verbonden op traktement van 400 gulden en vrije woning'. Het was niet veel, maar meer konden de Minnertsgaasters onmogelijk betalen. 'in een klein doelmatig kerkske' aan de Tsjillen. Het 2e pand rechts dat later een kruidenierswinkel is geworden. Op 21 januari '43 werd hij door ds. De Haan bevestigd en al twee dagen later leidde hij de kerkeraadsvergadering, waarin ook ds. De Haan aanwezig was, wiens leerling Schuringa was geweest. Hij gaat voortaan – met fraaie hand - de notulen schrijven. Tjessinga had het als vanouds tijdens de vacature weer gedaan. Ds. Schuringa mocht ook zegen op zijn werk zien. Het kerkvolk vergaderde, zoals ds. Kropveld in zijn nagelaten gedachteniswoord meedeelt, niet meer in de eenvoudige kamer van vroeger, maar 'in een klein doelmatig kerkske'. Het stond in de Tsjillen. Er zat wat groei in de gemeente, die haar leden had wonen in Minnertsga, in Lees meer

10 05, 2013

Taeke de Jong veertig jaar in dienst van wet en medemens

2013-05-10T08:47:54+00:0010 mei, 2013|0 Reacties

Op 31 januari 1957 stond een artikel in de krant over het afscheid van Taeke Andries de Jong (1892 – 1973) als secretaris-boekhouder van het burgerlijk armbestuur. Daarvoor was De Jong een lange tijd veldwachter in Minnertsga, maar de ouderen onder ons zullen hem herinneren toen hij allang van zijn pensioen genoot. Taeke Andries de Jong overleed 16 oktober 1973. Befke, die getrouwd was met Sikke Groeneveld, was een dochter van hem. Hij was dus de ‘pake’ van Baukje, Jilles, Taeke en Joukje Groenveld uit Minnertsga.   ‘Het gemeentebestuur van Barradeel zal vanmiddag na de raadszitting in het gemeentehuis officieel afscheid nemen van een man, die bekend is in de gehele gemeente en ver daarbuiten: de heer T. A. de Jong uit Sexbierum, armmeester, zoals dat vroeger heette, of sociaal ambtenaar in de nieuwe, sociale terminologie. Vandaag gaat de heer De Jong, die als Bondsspreker van de Bond van Staatspensionering heel Friesland heeft afgereisd, zelf wegens het bereiken van de 65-jarige leeftijd met pensioen. Hij sluit daarmee een ambtelijke loopbaan van meer dan veertig jaar af. Foto uit de krant 1957 De heer De Jong werd in Workum geboren. In 1916 kwam hij bij de politie in Den Haag. In 1918 was hij al weer terug in Friesland: als veldwachter in Minnertsga. Hij deed zich daar te kennen als ’n streng, maar strikt rechtvaardig politieman, uitgerust met een grote dosis mensenkennis. In 1939 werd hij chef veldwachter te Sexbierum. In 1943 werd hij om gezondheidsredenen afgekeurd voor de politiedienst. Hij kreeg toen een benoeming als secretaris-boekhouder van het burgerlijk armbestuur. Verleden jaar was hij veertig jaar als ambtenaar in dienst van de Overheid. De heer De jong is een onvermoeid werker op sociaal gebied. ’s Winters gaat hij avond op avond spreken voor vergaderingen van de Bond van Staatspensionering , waarvan hij Bondsspreker is en secretaris van het provinciaal comité Friesland. Hij is in Barradeel verder nog reclasseringsambtenaar en gezinsvoogd. De laatste tijd is hij druk bezig voor het nieuwe rusthuis in Tzummarum dat zijn voltooiing nadert. Omdat hij bij alle voorbereidende werkzaamheden een voorname rol heeft gespeeld en alle nog niet voor elkaar is, heeft de gemeente een beroep op hem gedaan om na vandaag nog een maand in dienst te blijven. Veldwachter De Jong tijdens rondgang door het dorp met muziekkorps Oranje (1940) Het burgerlijk armbestuur van Barradeel zal straks worden omgezet in een sociale dienst. Deze dienst zal onderdak krijgen in het nieuwe gebouw van de gemeentewerken in Sexbierum. De heer De Jong heeft kantoor van het armbestuur steeds aan huis gehad. Hij kreeg thuis ook alle bezoeken. De heer De Jong beperkte zijn werk niet tot zijn zuiver ambtelijke plichten. Hij stond gezinnen en bejaarden terzijde. Nu hij gaat vertrekken willen velen hem daarvoor nog bedanken. Een oude man stopte hem een paar sigaren in handen. Een andere gaf hem een paar pond bruine bonen; ‘Fan myn eigen túntsje’. En een oud vrouwtje gaf een maaltijd spruitjes.   De Jong in Lees meer

Ga naar de bovenkant