29 11, 2019

Hier was het en hier lagen de schepen

2019-11-29T11:32:16+00:0029 november, 2019|0 Reacties

Een mooi artikel uit het de maandkrant: Barradiel meiinoar ien. De krant was een uitgave van de middenstandsvereniging Barradeel. De gemeente publiceerde daarin het woordelijk verslag van de maandelijkse gemeenteraadsvergadering en voor het overige was het voornamelijk een advertentieblad. Verder artikelen over andere zaken die in de dorpen speelde. Zoals onderstaand artikel over het afdammen van de Minnertsgaastervaart en het laatste schip dat met een lading suikerbieten vertrok. Men schrijft ons: Het laatste schip wordt geladen met suikerbieten Wanneer ik dit schrijf kan de Minnertsgaastervaart afgesloten worden. Wij hebben de laatste lading bieten ingenomen. Het schip ligt gereed te vertrekken. Bij het wegvaren kijkt men onwillekeurig nog een paar keer om. Immers, het is voor het laatst. Nimmer zal er weer een schip in de haven van Minnertsga meren. Nu hoeft men daar niet zo lang bij stil te staan, want de vaart daar ter plaatse was toch de laatste jaren al niet zo best meer. Zij, die daar wat aan hadden kunnen doen, hebben zich er niet zo druk over gemaakt; dat is wel jammer want veel bieten zijn er geladen door de heren Talsma en De Groot. En toch zal er in de toekomende tijd wat aan moeten gebeuren anders zal het over enkele jaren ook geen afwatering meer zijn. Hiermee nemen wij afscheid. De jeugd van Minnertsga die altijd tegenwoordig was bij het laden van de schepen zullen misschien later nog aan hun kinderen zeggen: hier was het, en hier lagen de schepen. C. Keuning, Tzummarum “Tiden hawwe tiden” Aldus onze correspondent uit Minnertsga die eveneens een bericht wijdt aan de laatste bietenverscheping vanuit het dorp. De ruilverkaveling, zo schrijft hij, brengt veel veranderingen in onze omgeving en hij noemt dan achtereenvolgens: de nieuwe weg van Wier over de z.g. Oude Meer langs de boerderij van Krol, over de Minnertsgaastervaart, aansluitend op de nieuwe weg Firdgum-Ried. Dit bracht met zich mee, dat ook deze vaart moest worden afgesloten voor alle verkeer te water. Dat moment is nu aangebroken. Donderdag 10 december laadde het laatste schip van een Groninger schipper de laatste vracht bieten, waarmee een periode van grote bedrijvigheid werd afgesloten. Van dit historische gebeuren werd bijgaande plaatje gemaakt. Hoewel het meeste vervoer van landbouwproducten de laatste jaren al per vrachtauto plaats vond, kwamen in de herfst toch geregeld de bietenschippers die dan voor de nodige drukte en vertier zorgden. Daar gaat het laatste schip de haven uit In het verleden werd bij het vervoer van bieten vanaf het veld naar het schip gebruik gemaakt van paardentractie, wat vele handen werk gaf. De bieten werden namelijk met de ‘gripe’ in het schip gewerkt. Thans komen trekkers met kiepwagens en is lossen van zo’, wagen een kwestie van seconden. De trekkerchauffeur trekt aan een hendel, de laadbak gaat omhoog en door de wet van de zwaartekracht glijden de bieten in het ruim van het schip. Tijdens de bietencampagne was het in het haventje, dat toen nog in het dorp lag, een drukte van belang. Lees meer

28 12, 2016

Foto’s: laatste bietenschip vaart haven uit

2017-02-21T07:04:34+00:0028 december, 2016|0 Reacties

[vc_row][vc_column][vc_column_text]Eind september lagen de eerste suikerbieten op opslagplaatsen te wachten voor vervoer naar de suikerfabriek. Een teken dat de suikerbietencampagne is begonnen en dat de weer volop suikerbieten worden gerooid. Dat rooien was vroeger een heel arbeidsintensief en zwaar werk. Op YouTube staat een mooi filmpje over de suikerbietenoogst en de verwerking de suikerbieten in de fabriek.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width="1/2"][image_frame url="4805"][/vc_column][vc_column width="1/2"][image_frame url="4806"][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Als eenmaal de bieten gerooid waren moesten deze nog naar de fabriek worden vervoerd. Vanuit Minnertsga, en vele andere plaatsen, werden de bieten hoofdzakelijk per schip vervoerd. Van Jehannes Jensma kreeg ik onlangs een aantal foto’s die zijn vader Goffe heeft gemaakt toen het laatste (bieten)schip uit Minnertsga vertrok. Daarna is een groot deel van de haven gedempt want het was een stinkend stuk water geworden waar het gemeentelijk riool ook op uitkwam. In 1974 stond er niet eens zo veel water meer in de haven, het was hoofdzakelijk stinkende bagger. Met een leeg schip ging het nog relatief makkelijk om in de haven te komen, maar eenmaal geladen met suikerbieten dan werd door de scheepsschroef de bagger flink in beweging gebracht en was het pot stinkende blauwe drek in de haven.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width="1/2"][image_frame url="4808"][/vc_column][vc_column width="1/2"][image_frame url="4809"][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Een van de bekendste schippers die vanuit Minnertsga suikerbieten vervoerden, waren de onder andere de gebroeders Keuning uit Tzummarum. Coenraad Keuning schreef over zijn laatste rit vanuit Minnertsga het volgende: “Wanneer ik dit schrijf kan de Minnertsgaaster vaart afgesloten worden. Wij hebben de laatste lading bieten ingenomen. Het schip ligt gereed te vertrekken. Bij het wegvaren kijkt men onwillekeurig nog een paas keer om. Immers, het is voor het laatst. Nimmer zal er weer een schip in de haven van Minnertsga meren. Nu hoeft men daar niet zo lang bij stil te staan, want de vaart daar ter plaatste was toch de laatste jaren al niet zo best meer. Zij die daar wat aan hadden kunnen doen, hebben zich er niet zo druk om gemaakt. Dat is wel jammer want veel bieten zijn er geladen door de heren Talsma en De Groot. En toch zal er in de toekomende tijd wat moeten gebeuren anders zal over enkele jaren ook geen afwatering meer zijn. Hiermee nemen we afscheid.” Tiden hawwe tiden.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width="1/2"][image_frame url="4810"][/vc_column][vc_column width="1/2"][image_frame url="4811"][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width="1/2"][image_frame url="4813"][/vc_column][vc_column width="1/2"][image_frame url="4816"][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text] Hier lag eens de oude haven. Met dank aan Jehannes Jensma (foto's) en Dooitze Zwart (boek Tiden hawwe tiden). NB. Foto's van Jehannes Jensma staan ook in de beeldbank (zoekterm: suikerbieten).[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

17 03, 2013

Haven wordt gedempt; rioolwater schoon

2013-09-08T05:39:07+00:0017 maart, 2013|2 Reacties

Begin 1974 zag het er naar uit dat Minnertsga zou worden aangesloten op de persleiding naar de zuiveringsinstallatie tussen St. Jacobiparochie en St. Annaparochie, zodat de viezigheid van de haven zou verdwijnen.   De haven was toen een stinkend stuk water waar het gemeentelijk riool in uitkwam. In 1974 stond er niet eens zoveel water meer in de haven, het was hoofdzakelijk stinkende bagger. De haven deed toen al niet meer dienst als laadplaats voor bietenschepen. Haven omstreeks 1974 De veiligheid rond de haven baarde de omgeving vooral zorgen na de tragische verdrinking van de achttienjarige Haaie Hofstra in december 1973. Haaie was niet de eerste die in de haven is verdronken, want in februari 1966 kwam de vijfjarige Folkert Jan Stallinga in het vieze water om het leven. Drie jaar daarvoor raakte de toen zesjarige Baukje Sijbesma in de haven te water. Haar vader was toen bezig met het lossen van bieten vanaf de kade in het schip en merkte niets van het ongeluk. Gelukkig hoorde Pabe Tuinhof het gehuil van de kleine meid en spoedde zich naar de plaats waar het gehuil vandaan kwam. Hij slaagde er in het meisje te grijpen en behouden op de wal te brengen. Na deze gebeurtenissen hadden omwonenden aangeklopt bij het gemeentebestuur om adequate maatregelen te treffen. Burgemeester en wethouders dachten aan het plaatsen van een hek langs de hele haven en hoge kade. Maar daar is uiteindelijk van afgezien omdat kinderen de neiging hebben te gaan klimmen als er een hek staat, “en dan is de sitewaesje noch gefearliker” aldus de Minnertsgaaster wethouder Sijtse Bierma. Een unieke foto met de kerk en toren spiegelend in het water (ca. 1937). De straatverlichting ging ’s avonds om negen uur in de ‘nachtstand’ waardoor de omgeving van de haven dan al in volledige duisternis was gehuld. De bewoners uit de omgeving zouden hebben geklaagd bij de gemeente om daar verandering in te brengen, maar dat werd afgeschoven naar het P.E.B. in Leeuwarden. Want de straatverlichting werd daar centraal geregeld. Bovendien was het volgens wethouder Bierma het niet echt noodzakelijk om de woningen langs te haven te bereiken, want aan de haven staan alleen woningen die met de achterzijde naar de haven waren gericht. Dat was natuurlijk een argument van niets, er lag immers een openbare weg die ook al zodanig werd gebruikt. De ongerustheid over de gevaarlijke situatie bij de haven bleef bestaan en ook de verwijten richting gemeentebestuur bleven onverminderd. Het was dan ook wel begrijpelijk dat de omwonenden een snellere oplossing hadden gewild, maar de mogelijkheden tot een drastische aanpak waren er niet eerder. In 1974 stond de verbetering van de doorgaande weg tussen Minnertsga en Tzummarum op het programma. Omdat bij die gelegenheid veel grond moest worden verzet, is besloten tegelijkertijd de haven te dempen. In 1955 had men de havenkom in het dorp al gedempt. Bron: Leeuwarder courant 11 november 1963 Leeuwarder courant 16 januari 1974

Ga naar de bovenkant