23 11, 2022

Minnertsga in de ban van ‘Revolver Johnny’

2022-11-23T07:11:56+00:0023 november, 2022|1 Reactie

Ruim 50 jaar geleden was Minnertsga in de ban van een bijzonder man die in de Mieden woonde en  als bijnaam ‘Revolver Johnny’ had. Met die naam stond hij niet alleen in Minnertsga bekend, maar ook landelijk. Hij had een woning aan de Miedleane 8 (later Autobedrijf F. de Groot) die verbouwd moest worden. Durk Binnema werkte in die tijd bij het timmer- en aannemersbedrijf van Gjalt Bloembergen. Durk heeft zijn belevenissen op papier gezet en daar hebben we onderstaand verhaal van gemaakt. Ford Tunderbird (bron: Wikipedia GPS 56 from New Zealand) Op een zekere dag stond Durk met zijn collega en metselmaat Fokke een Ford Tunderbird te bekijken achter de timmerwinkel van bouwbedrijf Bloembergen aan de Hermanawei. Even later komt Gjalt Bloembergen naar buiten met een man met een grote baard. “Dit is Johnny Verkerk en die heeft een huis gekocht in de Mieden”, zei Gjalt tegen de mannen. Meteen die middag moesten de mannen naar de Mieden om een begin te maken met het slopen voordat met het verbouwen van het huis kon worden begonnen. Gjalt Bloembergen kwam zelf ook om te kijken wat er allemaal moest gebeuren. Nadat de werkzaamheden waren doorgenomen kreeg Bloembergen alvast een voorschot. Johnny Verkerk telde twintig briefjes van duizend gulden en overhandigde die aan Durk zijn verbaasd staande baas die er verlegen mee werd. Durk was hier getuige van en volgens hem kon je niet zien dat de stapel bankbiljetten kleiner was geworden. Woning van Verkerk in de Mieden (bron: Algemeen Dagblad 3 jan. 1969) Er is geld . . . . dus kon er worden verbouwd. De woning moest worden vergroot en daarom werd er achter de woning een stuk aangebouwd. In verband met de verbouw stond er tijdelijk een stacaravan op het erf waarin Verkerk zijn verblijf had. Durk en zijn collega Fokke brachten meestal hun schaftijd door in de woning maar werden ook wel eens in de stacaravan uitgenodigd. Dan kwamen de verhalen los en Verkerk ondersteunde zijn sterke verhalen met stapels foto’s. Een van die verhalen was hoe hij (Verkerk) vroeger in Noord Duitsland overvallen pleegde en dan in snelle auto’s naar het zuiden reed om te ontsnappen aan de politie die naar hem op zoek was. Bij die overvallen maakte hij kennelijk ook gebruik van wapens zoals revolvers, want daar had hij zijn bijnaam Revolver Johnny aan te danken. Revolver Johnny werd veroordeeld en belandde in de gevangenis. Als gedetineerde kwam hij tot het geloof en werd evangelist. Hij liet Durk en Fokke daar foto’s van zien dat hij op de preekstoel stond. Maar het preken verdiende zeker niet genoeg want hij begon toen een tapijthandel in Marokko waarvan hij ook veel foto’s van liet zien. Elke week ging Verkerk of een handlanger van hem met een auto naar Marokko die vervolgens dan met Berbertapijten terugkwam. De tapijten werden door Verkerk in de schuur gegooid. Waarschijnlijk diende deze handel als dekmantel voor andere handel die niet door de beugel kon. Op het Lees meer

8 10, 2016

Timmer- en Aannemersbedrijf Bloembergen

2016-11-12T18:39:45+00:008 oktober, 2016|3 Reacties

Galt Bloembergen zijn 'pake' Gjalt (1875-1958), had met zijn broers een timmerbedrijf in de Friese Wouden. Toen ze een opdracht kregen in Tzummarum, besloot Gjalt in deze omgeving te blijven en vestigde zich in de Mieden, aan de westkant van Minnertsga. Hij begon op 1 mei 1911 een timmerbedrijf in Minnertsga en werkte erbij als weger bij de laad- en losplaats midden in de dorpskom waar toen nog de haven aan toe liep.  Gjalt Bloembergen met zijn vrouw Aurelia van Mourik en de kinderen Roel en Rinske. Foto omstreeks 1912. Na de verkoop van de boerderij Groot Hermana en daardoor het uitéénvallen van de percelen van deze boerderij, besloot Gjalt rond 1911 een laag stuk grond te kopen vlakbij de ingang van boerderij Groot Hermana. Hij hoogde de grond op met onder andere stobben, die uit Leeuwarden vandaan kwamen. Hierop bouwde hij een woonhuis met werkplaats. Dit was het eerste huis dat op die streek na de verkoop van Groot Hermana werd gebouwd. Later volgde de rest. Eerst ten westen en daarna ten oosten en zuiden hiervan. De singel van Groot Hermana liep eerst nog langs de noordzijde van dit huis. Achteraf gezien was de ophoging met deze stobben niet zo’n succes want in latere tijd kregen de bewoners hierdoor last van zwamvorming zodat het hout in het onderste gedeelte van het huis verrotte. Zijn zoon Roel hielp mee in het bedrijf en nam in 1929 de zaak van zijn vader over. Roel verhuisde per 12 mei 1929 van de Skoalstrjitte 10 naar de Hermanawei 13 en Roel zijn vader ging naar de Skoalstrjitte 10. Leeuwarder courant 1912 In 1961 runde Roel samen met zijn zoon Gjalt het bedrijf. In die 10 jaar daarvoor werden voor de Woningstichting veel huizen gebouwd en ook daarna zette dit door met de bouw van de huizen in de P.B. Winsemiusstrjitte en de Collot d’Escurystrjitte (rond 1965) en daarna de huizen in de Vikarijbuorren en De Kamp met vlak daarvoor in 1976 de koopwoningen aan de westkant van de Tilledyk. De winstgevendheid van de bouw voor de Woningstichting was niet erg hoog maar dit werd gecompenseerd doordat Gjalt zoveel mogelijk huizen voor de winter wind- en waterdicht bouwde en deze in de normaal rustige winterperiode dan aftimmerde zodat ze dan ook nog werk hadden. Rechts de timmerwerkplaats rond 1960 In het voorjaar van 1963 vond een grote verbouwing plaats aan de Hermanawei 13. Het woonhuis werd verhoogd en de werkplaats opnieuw opgebouwd. Een tegenvaller was dat de muur van de werkplaats tijdens de bouw een keer omwaaide door een storm. Dit gebeurde op een zondag zodat ze niet bezig waren met de bouw. In 1965 werd Gjalt Bloembergen, samen met zijn vrouw Neeltsje, eigenaar van het bedrijf. Op 2 januari 1968 werd het bedrijf veranderd in een N.V., zodat bij een eventueel faillissement de privé-eigendommen niet zouden worden verbeurd. Gelukkig heeft dit niet plaatsgevonden. Datzelfde jaar werd het pand aan de Meinardswei 38 gekocht. Voor 1960 was hierin Lees meer

22 12, 2013

Opening moderne gymnastiekzaal (1955)

2014-01-05T11:36:44+00:0022 december, 2013|0 Reacties

‘Alles is van het beste", zei burgemeester J. Duker van Barradeel op 28 maart 1955 tijdens de opening van de het nieuwe gymnastiekzaal aan de Hermanawei. Daarmee bewees hij, dat de gemeente aan de ene kant vasthield aan een oeroud principe, maar daarnaast een open oog had voor eisen van die tijd. Rechts schoolwoning   Na de afbraak van de schoolwoning werd, op die plaats en voor die tijd, een zeer moderne gymnastiekzaal gebouwd. Kosten nog moeite waren gespaard om een goede accommodatie te maken. Alles zag er keurig uit: de vloeren, de zaal de werktuigen de garderobe, de wasgelegenheid, de toiletten enz. De sportverenigingen en de schooljeugd konden er buitengewoon tevreden mee zijn. En . . . . . dat waren ze ook! De toespraken van de ‘hoofden der scholen’ en de vertegenwoordigers van de oudere sportbeoefenaren lieten dat ook weten. Als dank voor deze prachtige gymnastiekzaal, hadden de oudere sportbeoefenaars een klok aangeboden. Verder zei iemand - die het weten kon -, dat de gymnastiekzaal een voorbeeld was voor andere plaatsen. Een pluim te meer op de hoed van het gemeentebestuur, want bij de opening van het gymnastiekgebouw te Sexbierum werd precies hetzelfde beweerd.   Het nieuwe gebouw besloeg het gehele oppervlak van de afgebroken oude schoolmeesterswoning en vormde één geheel met het gebouw van de openbare school. De hoofdmeester van die school, meester P. Bloembergen, had eerst wel bezwaar tegen de bouw. Immers, de uitoefening van gymnastiek gaat vaak ook gepaard met luidruchtigheid. Maar toen hij zag hoe gemeentewerken daarvoor maatregelen zou treffen, verdwenen de bezwaren van de hoofdmeester als sneeuw voor de zon. Niets werd onbenut gelaten om de hinder te beperken. Het hoofd van de christelijke school, de heer J. Steenstra, was ook blij met de gedachte dat er maatregelen waren getroffen om geluidsoverlast te voorkomen. Want de gymnastiekzaal was gebouwd voor algemeen gebruik, dus ook de leerlingen van meester Steenstra zijn school mochten er gebruik van maken. En meester Steenstra wilde niet dat de verstandhouding met zijn collega’s van de openbare school werd verstoord door geluidsoverlast. 2de man rechts burgemeester Duker                 De heer K. Schotanus en M. van der Sluis brachten de dank over van de (sport/gymnastiek)verenigingen, terwijl de gymnastiekwerktuigenfabriek een volleybal aanbood. Na het openen van de deur door burgemeester J. Duker kreeg het gezelschap gelegenheid het gebouw te bezichtigen. Een groepje leden van de verschillende verenigingen toonde daarna de mogelijkheden van de nieuwe inrichting. Bron: Leeuwarder Courant, 29-03-1955  

Ga naar de bovenkant