Over Gerryt

Deze auteur heeft nog geen informatie verstrekt.
So far Gerryt has created 308 blog entries.
23 07, 2023

De verdwenen korenmolen van Minnertsga

2023-07-23T10:13:30+00:0023 juli 2023|Reacties uitgeschakeld voor De verdwenen korenmolen van Minnertsga

In de loop der jaren heb ik veel documentatiemateriaal verzameld over de historie van het dorp van mijn jeugd. Een van die knipsels heeft bovenstaande titel en is geschreven door een zeker J.G. de Boer uit St. Jacobiparochie. Op het knipsel staat met pen geschreven: De mol 28-1-1969.  Waarschijnlijk komt het artikel uit een molenblad. Hierna volgt het artikel van de schrijver uit St. Jacobiparochie. De reeds jaren verdwenen korenmolen van Minnertsga, was afkomstig uit Leeuwarden. De overplaatsing geschiedde toen Minnertsga zonder molen was komen te zitten omdat de voorganger tijdens een onweer door de bliksem was getroffen en afgebrand. Eén der molenaars die de molen hebben bemalen, heette Koning. Hij richtte de molen destijds in als pelmolen hetgeen voor die tijd zeker heel vooruitstrevend was. Werd de gort vroeger meestal los verkocht, molenaar Koning leverde ze ook verpakt, in papieren zakjes van een halve of hele kilo. Toen ik in de dertiger jaren een in de molen kwam stond er nog altijd een paktafel met enige gele papieren zakjes waarop gedrukt stond: “Koning’s gort”.  Die waren nog van het begin van deze eeuw, in elk geval van vóór 1910 want in dat jaar had de molen weer een andere eigenaar, een zeker Knol. Dat was in mijn jeugdjaren. Knol is op de molen oud geworden, maar met hem ook de molen., want de zaak verliep en de molen kwam in verval. Lange tijd heeft de molen met één roede gestaan. Toch is hij later weer opgeknapt en is er nog weer graan mee gemalen. Dat was in de jaren na 1930 toen de graanprijzen abnormaal laag waren. Op de gemengde bedrijven werd bij ons toen veel van het verbouwde graan aan het vee gevoerd. De molen werd toen gehuurd door Sied Hogerhuis [red: Sijds], een molenaarsknecht. Hij liet een gebruikte roede komen van een molen uit Marrum (Fr.) waarop hij ook knecht was geweest. De roede die zelfzwichting had, miste nogal wat kleppen, maar ja, Hogerhuis zat ook niet al te ruim bij kas en dan valt het niet mee om een molen, die al afgetakeld is, weer helemaal in orde te brengen. Franeker courant 7 aug. 1898 Mechiel Derks Knol met waarschijnlijk zijn huishoudster Franeker courant 20 juli 1905 Sijds Hogerhuis (r) en Cornelis (Kees) Piebes Rosendal. In de eerste jaren dat ik boer was, heb ik nog al veel graan op deze molen laten malen. Ik herinner me nog, dat ik voor een goed houdbare haver niet meer dan zes cent per kilo kon krijgen! We hebben he top de zolder gebracht en het is allemaal tussen de stenen doorgegaan en door de koeienmaag! In die tijd waren we blij als het jaar voorbij was en we onze kost hadden. ’t Was op een keer dat Hogerhuis mijn meel bracht en zei: “Nu heb ik deze week iets vreemds beleefd”. Wat was het geval? Toen [...]

24 04, 2023

Leidekker Fredericus Tangerman (1735-1784) en het trotseerloodje

2023-04-24T08:22:03+00:0024 april 2023|Reacties uitgeschakeld voor Leidekker Fredericus Tangerman (1735-1784) en het trotseerloodje

Op de laatste dag van de expositie vorig jaar oktober over de kerkbrand van 1947, kwam Anne Reitsma bij mij en liet mij een loden plaatje zien met de initialen F T en het jaartal 1772. Ik was stom verbaasd! Zou dit het bewuste relict zijn waar ik al jaren voor iemand naar op zoek ben. Anne vertelde dat hij het plaatje ooit van zijn ‘pake’ heeft gekregen met de boodschap: “bewarje it goed en jouw it nea út’. Achterop het plaatsje heeft pake Anne Gaukes Reitsma (1897-1978) met een scherp voorwerp gegraveerd: A. Reitsma Hervormde kerk afgebrand 3 juni 1947. Nadat ik mijn verhaal had verteld over de zoekopdracht die ik jaren geleden had gekregen, mocht ik het loden plaatje van Anne meenemen om het te laten zien aan mijn opdrachtgever. Zoektocht Jaren geleden maakte ik deel uit van een werkgroep van de Fryske Akademy waar ik met Meindert Tangerman in contact kwam, die toen in Veenwouden woonde. We raakten aan de praat en hij vertelde over een voorvader van hem die vroeger leidekker is geweest. Die voorvader zou in 1772 ook aan het dak van de kerk in Minnertsga hebben gewerkt. In het boekje Om toer en tsjerke, dat uitgegeven is in het kader van de herbouw van de kerk, schrijft de auteur ds. Wumkes: ‘De karakeristike leaden plaetsjes, dy’t men nei de brân yn ’t pun fine koe, mei de laidekkershammer, de initialen F. T. en 1772 d’r op, dogge útwizing fan ’t wurk dat F. Tangerman makke hat’. Met dat gegeven had Meindert voor ogen dat de leihamer van zijn voorouder gevonden was en bewaard is gebleven. Navraag bij de kerkrentemeesters leverde in al die jaren niets op, totdat Anne op de laatste dag van de expositie kwam aanzetten met een loden plaatje met daarop de initialen en een afbeelding van de leihamer. Kort na de expositie heb ik Meindert Tangerman verteld over het bewuste loden plaatje. We kwamen tot de conclusie dat je de zin van ds. Wumkes ook anders kon lezen dat er geen sprake was van een losse leihamer, maar dat die op het loden plaatje stond afgedrukt. Meteen heb ik hem een foto van het plaatje toegestuurd en hebben we een afspraak gemaakt dat hij met eigen ogen het plaatje kon bewonderen en vasthouden. Wie was de leidekker Fredericus Tangerman? Fredericus is geboren in 1735 in de stad Groningen. Hij was een zoon van de apotheker Godfried Wilhelmus Tangerman en Gesina Hypools Fredericus. Op 30 jarige leeftijd is Fredericus op 29 december 1765 in de Grote kerk in Harlingen getrouwd met de 29-jarige Trijntje Sipkes IJbrandi. Uit het huwelijk zijn vier kinderen geboren: Willem in 1767, Gertje in 1768, Sipke in 1771, die slechts 3 jaar oud is geworden. In 1774 is er nog een Sipke geboren. Moeder Trijntje Sipkes IJbrandi is in 1779 in Harlingen overleden. Fredericus trouwde voor de twee keer in 1780, i n de Grote kerk in Harlingen, [...]

28 03, 2023

Coöp Boerenleenbank herdacht haar 50-jarig bestaan

2023-03-28T10:35:43+00:0028 maart 2023|0 Reacties

Aalzen de Haan heeft naar aanleiding van de schenking van het kleurige raam door Gerard en Patricia een artikel geschreven. Het raamwerk is een deel van het raam, dat lange tijd de wachtruimte heeft gesierd van de Boerenleenbank/Raiffeissenbank/Rabobank. Het was geplaatst in de oostzijde van het nieuwe kantoorgebouw (opening 1963). Er werd gesteld dat de naam van de kunstenaar niet was te achterhalen. Mij lukte dat ook niet, maar ik herinnerde me een artikel uit maart 1966  uit het gemeenteblad Barradiel Meiinoar Ien, waarin het 50-jarige bestaan van de Boerenleenbank te Minnertsga werd herdacht en gevierd. Het geeft weer een stukje geschiedenis weer van ons dorp. De nieuwe aanbouw (foto omstreeks 1966). Op 23 februari j.l. vierde de Coöperatieve  Boerenleenbank haar 50-jarig bestaan. Dit feit kon natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan, zodat er verschillende attracties plaats vonden, welke begonnen met een receptie van de nog in leven zijnde mede-oprichters der bank onder andere de leden:  G. Dijkstra, F. Jensma, U. Glazema, P. Bierma, U.P. Meersma en H.J. de Roos. Dit zestal behoorden tot de 73 welke op de eerste ledenlijst (50 jaar geleden) werden ingeschreven. Vervolgens werd van 7-19 maart een jubileum spaaractie gehouden, waarbij iedere nieuwe spaarder een premie van f 3,- , iedere 10e inlegger een premie van f 3,- , iedere 25ste inlegger een premie van f 5,-  en iedere 50ste inlegger een cadeaucheque t.w.v. f 25,- ontving, welke laatste bij de plaatselijke middenstand kan worden besteed. Een geste, die zeer zeker door de plaatselijke middenstand op prijs werd gesteld. Ook de jeugd werd niet vergeten. Voor alle kinderen t.e.m. 6 jaar trad de goochelaar Haurini met een interessant programma op, terwijl voor de jeugd van 7-12 jaar het jeugdvariété Han Cordan een voorstelling gaf. Deze festiviteiten werden gratis door de bank aan de jeugd verstrekt. Dinsdag 29 maart j.l. werd de 50e algemene vergadering gehouden, waar naast het gewone jaarlijkse programma het 50-jarig bestaan der bank werd herdacht. Vlnr: Arjen Boersma, Gosse Hoekstra, Jan Heeringa, Klaas Hamer en Jacob (Jaap) van der Weide tijdens de opening van het nieuwe kantoorgebouw in 1963. Voorzitter, de heer G. W. Hoekstra, heette de talrijke aanwezigen hartelijk welkom op deze jubileum vergadering en memoreerde, dat 50 jaar een hele ruk is, dat de 1e jaaromzet 186 dagboekposten in de 50 jaar waren opgelopen tot 46000. Dat het ledental was gestegen van 73 tot 460. Nadat verder verschillende agendapunten de revue waren gepasseerd kreeg de heer K.J. Hamer het woord over 50 jaar Boerenleenbank, hetwelk door de aanwezigen met smaak werd beluisterd. Het luidde aldus: Foarsitter, oanwêzigen, achte gearkomste, op de agenda dy’t wy krigen hawwe stiet ûnder punt 10: forslag 50 jier Boerelienbank, it is in hiel mûlfol en yn it boekje det gearstald waerd troch ús kassier, de hear Van der Weide, is ien en oar en bijnammen it ûnstean fen de boerelienbank frij útfoerich út ‘e doeken dien, dochs wol ik graech nog een wurdsje sizze oer it begjin fan de banken yn it [...]

24 02, 2023

Schenking raam voormalig bankgebouw

2023-02-24T16:11:50+00:0024 februari 2023|0 Reacties

Naar aanleiding van de schenking van het schilderachtige raam uit het voormalige pand van de Rabobank door de huidige bewoners Gerard en Patricia Terpstra, aan het dorpsarchief Minnertsga Vroeger volgt hier een stukje geschiedenis.   Prachtige entree De ouderen en de jongere ouderen zullen zich nog vast herinneren hoe de entree van de Raiffeisenbank eruitzag. De mooie glazen deuren en de plavuizen vloer. De drie loketten aan de rechterkant. En dan links de grote zwarte stoelen waarop je plaats kon nemen als je moest wachten op een gesprek met een bankmedewerker. En dan aan de oostkant van het bankgebouw het mooie gekleurde raam. Dit gekleurde raam was tijdens het wachten een lust voor het oog, vooral wanneer de zon vanuit het oosten erop scheen. Nieuwbouw In 1963 gaf het bestuur van de Boerenleenbank de opdracht aan architectenbureau Groenewoud-Sipma om een nieuwbouw te realiseren omdat er na de oorlog een flinke expansie was geweest voor wat betreft het aantal leden. Aannemer D. Wetterauw uit Minnertsga had ingeschreven voor de nieuwbouw voor 77.125 gulden en was daarmee de laagste inschrijver. Hij kreeg dan ook de gunning. Van de totale kosten van de nieuwbouw moest ook een percentage besteed worden aan een kunstwerk in of om het gebouw. In Minnertsga werd besloten om een karakteristiek raam te maken wat Minnertsga en zijn omgeving symboliseerde. Betekenis raam Helaas is de naam van de kunstenaar die het raam gemaakt heeft niet bekend. Het raam bestaat uit vier delen nl: Men zaait om vrucht te dragen (links boven). De Kerk staat voor gemeenschap, saamhorigheid en eendrachtige samenwerking. De banken immers zorgden ervoor dat het gebied verder ontwikkeld kon worden (rechts boven). De bootjes symboliseren onze geest en onze onderbewuste wensen en gedachten en toekomst ( links onder). Tijdens het oogsten werden de vruchten van het land gehaald (rechts onder). Het raam werd geplaatst door timmerman Klaas Mud. Schenking raam Na een lange reeks van fusies in het bankwezen en dus ook in Minnertsga, kwam er in 2006 een grote fusie. In dit jaar kwam de Rabobank Minnertsga bij Rabobank Noord West Friesland in Leeuwarden. Kantoorwerkzaamheden gingen in het begin nog naar Franeker maar later naar Leeuwarden. Het bankgebouw kwam in 2010 in de verkoop en werd vanaf 2012 bewoond door de familie Veen. In 2016 kwam het pand weer in de verkoop. Het pand is toen op 18 maart 2016 aangekocht door de familie G. Terpstra. Door de jaren heen werd het pand grondig verbouwd en is het nu een prachtige woning geworden. Zo werd ook de oostkant verbouwd. Het mooie gekleurde raam moest plaatsmaken voor een muur. Dus het raam stond een hele poos in de berging en de familie Terpstra wou het eigenlijk verkopen maar dat lukte al maar niet. Door meerdere keren gevraagd te hebben of het ook een plaats kon krijgen in het MFA de Doarpsfinne, werd er alsnog niets ondernomen. Patricia kwam op het idee om de ramen te schenken aan het dorpsarchief Minnertsga Vroeger. Als werkgroep van Minnertsga Vroeger zijn [...]

10 01, 2023

Passie van vader en zoon voor schaats-Elfstedentocht

2023-01-10T14:06:11+00:0010 januari 2023|1 Reactie

Dit jaar is het zestig jaar geleden dat de twaalfde Elfstedentocht is verreden en die de geschiedenis is ingegaan als de zwaarste Elfstedentocht ooit over het ijs. Douwe de Valk, geboren in 1948 in Minnertsga, stuurde ons onderstaand verhaal toe over de passie voor het schaatsen van zijn vader Rinze (1919-2009) en hemzelf. Een stukje geschiedenis van Minnertsga, over mijn heit Rinze de Valk, en zijn verreden Elfstedentochten, wil ik jullie niet onthouden. Heit zijn wieg stond aan de Miedleane. Hij was enig kind van Douwe de Valk (1894-1980) en Maartje de Jong (1894-1962). Later had hij daar een tuinderij. Met zijn gezin woonde hij aan de Hermanawei 5, tegenover garage Kerlien. In 1957 verhuisde hij met zijn gezin naar Drachten en vandaar naar Beilen. Van de verhalen van heit, het lezen van boeken en het achterhalen van enkele krantenknipsels geef ik hier mijn bevindingen weer. Heit leerde schaatsen op de sloot naast zijn ouderlijke woning, die uitkwam op het Oude Meer. Veelal was hij de eerste die over het nog maagdelijke ijs naar Berlikum reed. Zijn vader en moeder, mijn pake en beppe, hebben ook vele tochten geschaatst. Zo reden zij in de winter van 1929 vaak op en neer naar Leeuwarden en Franeker. Vader Rinze en zoon Douwe 1942 Reed heit, samen met  Rein Faber (1916-1989) ook wonende in Minnertsga, de toertocht. Zij waren om 06.30 uur vertrokken en kwamen om 15.46 aan. Een rijtijd van 9.16  uur. Het bleek dat zij de eerste toerrijders waren die binnenkwamen. De winnaar, Sietse de Groot, had er 8.44 uur over gedaan. Hun prestatie haalde de voorpagina van de Telegraaf met een mooi relaas. 1954 Met zijn snelle rijtijd van 1942 in gedachten, meldde heit zich aan voor de wedstrijd. Hij eindigde als nummer 54 in een rijtijd van 9.27 uur. De winnaar Jeen van den Berg had er 7.35 uur over gedaan. Toendertijd moest je binnen de twee uur na de winnaar binnenkomen om geklasseerd te worden. Dat is hem dus gelukt. Publicatie in de Telegraaf in 1942 Officiële uitslag in de krant met op de 54e plaats Rinze de Valk Heit heeft mij in het verleden wel eens gezegd dat hij vanaf Dokkum, samen met de bekende Auke Adema uit Berlikum opreed en nabij Bartlehiem, op weg naar de eindstreep, de man met de hamer tegenkwam. Omwille de tijd liet heit, Auke niet op hem wachten, daar die anders misschien ook niet geklasseerd zou worden. Na een valpartij in zijn inzinking, reed hij weer terug in de richting van Dokkum. Omstanders hielpen hem weer op weg in de juiste richting en haalde net op tijd de eindstreep. 1956 Reed heit, samen met Germen Groenewoud, (schoonzoon van tante Baukje de Swart-de Valk) de toertocht. Er lag veel sneeuw op de baan en was een tocht van vallen en opstaan voor Germen. Heit vertelde mij later eens dat je een [...]

Ga naar de bovenkant