Het is donderdagavond (16-01) en ik ben onderweg naar de bijeenkomst van de commissie van het Bildts Dokumintasysintrum in St. Annaparochie. De afdeling van het BDS van Minnertsga is vorig jaar zomer, door het sluiten van de bibliotheek, overgegaan naar St. Annaparochie. Dat is jammer, maar de reis is voor mij 7 km korter als je vanuit de noordelijkste stad van de Friese Elfsteden moet komen. Onderweg verheug ik mij om de ingekomen documentatie stukken te bekijken want volgens de lijst is er heel wat binnengekomen.
In de bibliotheek zitten de commissieleden al om een grote tafel en ik schuif als laatste aan. De ingekomen documenten: oude foto’s, diploma’s, boekjes, schriften, boeken met grafschriften, knipsels enz. liggen keurig gesorteerd op tafel. Voordat met de ‘vergadering’ wordt begonnen, worden eerst de documenten beoordeeld.
Dooitze Zwart – die in deze bijeenkomst, na 18 jaar commissielid te zijn geweest, afscheid neemt– had een stapeltje boekjes gekregen uit de nalatenschap van de Minnertsgaaster Hilda (Hiltje) de Haan – Van Dijk. Ik krijg het stapeltje van Dooitze toegeschoven om er even doorheen te kijken. Hilda, die op 31 oktober 2013 is overleden, was getrouwd met Klaas de Haan en had geen kinderen. Mijn ouders waren vroeger bevriend met Klaas en Hilda. Klaas werkte in Minnertsga in de ZPC-loods waar mijn vader toen ook werkte en Hilda maakte vroeger altijd prachtig naaiwerk; zij was een echte coupeuse.
Of het nu aan het model van mijn moeder lag of aan maatvoering van de jurken bij C&A en Peek en Cloppenburg; mijn moeder kon nooit een geschikte jurk vinden weet ik mij te herinneren. Ze vond altijd wél mooie stoffen om er jurken van te laten maken. Dan kwam ze thuis met een aantal meters stof en dan ging ze naar Hilda toe die er vervolgens een mooie jurk van maakte. In die jaren kwamen wij regelmatig bij Klaas en Hilda over de vloer. Mijn broertje en ik noemden Hilda dan ook ‘ tante Hilda’.
Ik blader even vluchtig door een paar boekjes uit de nalatenschap van Hilda. In het boekje met de titel: ‘Nu ’t leven in’, tref ik op een vrijwel lege bladzijde een tekening aan die met een kinderhand is gemaakt. Het is een huis, de vlag hangt uit en op het dak is de een televisieantenne getekend met zelfs een paar streepjes aan beide kanten die de dakgoten voorstellen. Toch een vrij gedetailleerde tekening. Bij het lezen van de naam die er boven bestaat, sla ik bijna achterover van verbazing. Mijn naam!
Ik schreef mijn naam als ‘gerrit b’. Tientallen jaren later schrijft ene artiest Ali zijn naam als Ali B. Die B is overigens ook maar de enige overeenkomst, maar dat terzijde. Mijn dag kan niet meer stuk! Na ruim 53 jaar zie ik mijn eigen tekening weer terug.
Gerrit Bouma
Hilda de Haan – Van Dijk is nummer 14 op de foto van onderstaand bericht.
Geef een reactie