Age is als enig kind geboren uit het huwelijk van Jacob Ages Knol en Antje Wassenaar. Hij is geboren op 12 december 1857 in Minnertsga en trouwde later met Trijntje Vrieswijk. In de Leeuwarder courant van 27 april 1954 staat een artikel over zijn vijftigjarig jubileum als bode bij het Groene Kruis. Zo’n artikel geeft een inkijkje in het leven van iemand die al lang geleden het aardse bestaan moest verlaten. Hieronder het verhaal uit de krant. ‘Vrijwel iedere dag kan men in het kleine werkplaatsje van de  „Tuin- en Landbouwvereniging Minnertsga en Omstreken" een oude man en een hond vinden. De man timmert kisten en de hond poetst aan de broekspijpen van z’n baas de gitzwarte vacht, of ligt stilletjes in een hoekje tegen de door de ramen schijnende zonnestralen te knipperen. Het is een vredig toneeltje. De rust, die pas na vele jaren over een mensenleven komt en de trouw van een hond maken dit stille, afgezonderde werken tot iets buitengewoon bekoorlijks. Men stapt een ander wereldje binnen. Een wereldje zonder atoombommen en vliegtuigen, zonder ijzeren gordijn en conferenties, zonder roddelen en vetes. Werken tussen kisten, knollen en planken, onder het toezicht van een tevreden hond. De 78-jarige heer A. Knol die hier zijn arbeid verricht, houdt niet van opgeschroefde verhalen. Hij praat rustig en verstandig over het leven, dat achter hem ligt. Zonder ophef, hoewel daar wel enige reden voor zou zijn. De heer Knol heeft namelijk, nadat hij als twaalfjarige jongen voor twee-en-een halve cent per uur bij de cichorei-fabriek in dienst trad, heel wat werk gedaan. Niet alleen als fabrieksarbeider, postbode en marktmeester, maar ook in het verenigingsleven. Vooral „Het Groene Kruis" had z’n volledige sympathie en bij het vijftigjarig jubileum van de vereniging, dat vrijdag aanstaande op een enigszins feestelijke wijze in het gebouw van de Ned. Herv. gemeente zal worden gevierd, herdenkt ook de heer Knol de dag waarop hij een halve eeuw geleden als bode bij de vereniging in dienst trad. Man naast fiets Age Knol als postbode In de eerste jaren was zijn taak niet zo zwaar. Bij ongeveer vijf en twintig leden moest hij eenmaal per jaar een contributie van één of twee kwartjes innen De vereniging groeide echter ieder jaar zodat de werkzaamheden langzamerhand drukker werden. Aan dit groeiproces werkte de heer Knol zelf trouwens hard mee. Wanneer zich iemand in Minnertsga vestigde, was hij er als de kippen bij, om een nieuw lid voor het „Groene Kruis" te winnen. Eén dezer dagen kon hij „it tal", dat hij zich had gesteld (500), volmaken. De kroon op het werk want met dit succes heeft de heer Knol het welletjes gevonden. Hij legde, na een halve eeuw trouwe dienst, zijn functie neer. Jongere krachten zullen het werk moeten voortzetten. Of ze het met evenveel zorg en evenveel liefde zullen doen. is iets, dat de tijd zal moeten leren. Het valt niet mee de opvolger van de heer Knol te zijn’.   Liggend Age Knol, naast de kar [...]