2 10, 2016

Outger Terpstra – Soldaat In Dienst Van Het Vaderland

2016-10-02T04:58:50+00:002 oktober 2016|0 Reacties

Beelden van oorlogsgeweld en gewapende soldaten bereiken ons bijna dagelijks via de hedendaagse media. Het lijkt wel alsof wij er mee opgroeien maar hoe was dat vroeger, en vooral wat is er bekend over familieleden en bewoners van Minnertsga in de tijd dat je noch werd opgeroepen voor de dienstplicht. Natuurlijk zijn er de nodige films en documentaires maar daarin komen geen bekenden voor. Outger Terpstra (1907-1976) Helaas zijn er maar heel weinig foto’s van beschikbaar of worden die niet of nauwelijks gepubliceerd. Als ze er al zijn gaat het vaak om 1 of 2 en die geven geen werkelijke indruk van de diensttijd in die jaren. Een uitzondering hierop vormt Outger Terpstra van wie een hele serie foto’s bewaard zijn gebleven. Outger werd geboren in Minnertsga in 1907 als jongste kind van Johannes Terpstra en Atje Lantinga. Het zijn foto’s van zowel zijn diensttijd als van de tijd waarin hij werd opgeroepen voor de mobilisatie in 1939. Op 29 augustus werd de Algemene Mobilisatie afgekondigd vanaf de lichting 1924. Dit betrof toen niet alleen maar jonge mannen maar ook vaders van gezinnen. Ook bedrijven werden erdoor getroffen. Die kwamen stil te liggen of werden zo goed en kwaad als dat ging door hulpvaardige collega’s in stand gehouden. Het is helaas niet bekend welke foto’s uit de mobilisatie periode afkomstig zijn en welke uit zijn diensttijd stammen. De militieregisters uit die jaren zijn nog niet vrij toegankelijk zodat het niet mogelijk is om die in te zien en te weten te komen waar hij was gelegerd en waar deze foto’s zijn genomen. Met dank Jelle Feenstra voor de tekst en de foto's. Rechts Outger Terpstra                     Rechts Outger Terpstra In de beeldbank staan nog meer foto's die bij dit verhaal horen. Vul de naam Outger Terpsra in bij ZOEKEN IN BEELDBANK en alle foto verschijnen op uw scherm. Meer over Outger Terpstra op Minnertsga Vroeger: 'Fervers' aan de Tilledyk Outger de 'Ferver'          

10 09, 2016

Directeur in granen en in veel meer (Douwe Elsinga 1916-2011)

2016-09-10T05:41:38+00:0010 september 2016|0 Reacties

Onder deze 'krantenkop' kwam ik het hierna volgende artikel tegen en het leek mij zeker de moeite waard om dat hier op Minnertsga vroeger te plaatsen. Douwe, de man waar het in het artikel overgaat, is op 24 juli 1916 geboren in Minnertsga als zoon van Adam Gerrits Elsinga en Trijntje de Boer. Hij komt uit een gezin van zeven kinderen en was al op jonge leeftijd organist in de toenmalige Nederlands Hervormde Kerk (Meinardskerk). Hij trouwde met Sietske Bierma (1918-2015). De zwart/wit foto's komen uit eigen archief. De kleurenfoto hoort bij het artikel.   Aan de wand boven het orgel hangt een afbeelding van de kerk van Minnertsga. Rechts daarvan een foto van 'zijn' kerkorgel. "Heeft hij de bel wel gehoord?”, zo vraag ik me af. Ik aarzel om opnieuw aan te bellen. Dat lijkt zo gehaast. Bovendien was een afspraak voor dit tijdstip gemaakt.  Maar dan gaat de voordeur van Wingerd 15 in Vroomshoop toch open. "Het lopen gaat allemaal niet meer zo vlug”, verontschuldigt Douwe Elsinga zich. Dat lijkt dan ook het enige wat niet zo goed gaat bij deze helder van geest overkomende hoogbejaarde Vroomshoper. Eind juni vierde hij nog samen met zijn vrouw, kinderen, klein- en achterkleinkinderen dat ze 70 jaar getrouwd waren. Voor de nieuwe burgemeester Cornelis Visser was het zijn eerste bezoek aan inwoners van Twenterand. Vanaf 1957 wonen ze al in Vroomshoop. Nu het lichamelijk bij dit echtpaar minder wordt en de hulp steeds intensiever nodig blijkt, verhuisden ze deze zomer naar ’t Liefferdinck in Den Ham. Douwe Elsinga is een veelzijdig man. Ik werd gevraagd met hem te spreken over zijn verleden bij de coöperatie. De vader van Douwe Elsinga had een landbouwbedrijf in Barradeel, Friesland. De jaren dertig van de vorige eeuw waren slecht. Daarom begon Elsinga als commercieel vertegenwoordiger granen van de landbouwcoöperatie in Franeker. Hij ging de boer op voor gerst, tarwe, haver en erwten. Daana werd hij directeur van een coöperatie in Hoofddorp. Daar was het niet altijd even gemakkelijk. "Om elk dubbeltje liepen de boeren weg.” Door zijn voorganger, die naar de polder ging, werd Elsinga in 1957 gevraagd directeur te worden van de Coöperatie ‘Ons Belang’ in Vroomshoop. Gelijk bij de eerste ontmoeting ("Het waren pittige lui”) leek het goed en werd verhuisd naar Vroomshoop. Elsinga weet nog goed te vertellen hoe hij zijn eerste bestuursvergadering meemaakte in hotel Tebberman. "We zaten rond een potkachel, waar de één na de ander een turf ingooide. Het was een verademing hoe het er hier aan toe ging. Dit in grote tegenstelling tot de vergaderingen in de Haarlemmermeer. Aanvankelijk maakten boeren deel uit van het bestuur. Dat veranderde toen de functies zwaarder werden. Ik kreeg een auto van de zaak en moest de bestuursleden daarom voor een vergadering eerst ophalen van huis. Later kwamen ze zelf met de auto.” Voorsterij vlnr: Trijntje de Boer, Feikje, Riemkje, Adam Elsinga, Jeltje. Achter vlnr: Aukje, Maartje, Gerrit en Douwe. Bij de Vroomshoopse coöperatie ging het eerst om granen [...]

28 08, 2016

Kinderen Bierma op portret

2016-08-28T12:22:57+00:0028 augustus 2016|1 Reactie

In het begin van de jaren ’80 ben ik begonnen met mijn onderzoek naar de familiegeschiedenis van de Zoodsma’s en de Bouma’s. Later kwam daar het onderzoeken van de dorpsgeschiedenis van Minnertsga nog bij. In die tijd heb ik een keer een bezoek gebracht Gerrit Bierma (1911-1983) en zijn vrouw die toen in Heerenveen woonden. Gerrit zijn moeder was Jantje Zoodsma en die Jantje was een zuster Sipke Zoodsma, de ‘pake’ van mijn vrouw. Toen ik daar was kwamen de oude foto’s op tafel. Mijn bezoek heeft Gerrit Bierma toen kennelijk inspiratie gegeven om een verhaal in het Fries te schrijven over een van de foto’s die hij mij toen liet zien. Hij heeft zijn verhaal laten publiceren in de Leeuwarder Courant dat hieronder is overgenomen. Omdat niet iedereen de Friese taal kan lezen ben ik zo vrij geweest om het over te zetten in het Nederlands. Vlnr: Dirkje (1903-1999), Sijtse (1906-1977) en Gerrit (1911-1983). Sietske (1918-2015) was nog niet geboren toen de foto is gemaakt. De nieuwe hoed mocht ook op portret Het was in de zomer van 1914, vakantietijd, voor zover men in die dagen over vrije dagen kon beschikken. Onze muoike Aukje, een niet getrouwde zuster van onze vader, was bij ons te logeren en dan was het altijd groot feest. Zij was ergens in Holland dienstmeid bij, wat men toen zo noemde, grutte lju en kwam een paar keer per jaar terug naar de familie in Minnertsga. Mijn beppe [Red. Dirkje Pieters Bakker (1839-1917)] leefde toen nog. Zo gingen wij zeker een keer per jaar met muioke naar de stad dat dat was op zichzelf al een grote belevenis. Wij reisden dan met de tram en moesten helemaal naar de Mooie Paal toe lopen, maar dat hadden wij er graag voor over. Maar deze keer zouden mijn vader en moeder ook mee en dat was een bijzonder gebeuren., want wij gingen met paard en wagen. Mijn vader mocht het glêzen weintsje en het rijpaard van oom Sipke gebruiken. Oom Sipke had een voermanderij en met wel acht paarden. Dit mooie glazen koetsje noemden wij it trouwweintsje omdat het veel bij trouwerijen werd gebruikt. ’S ochtendsvroeg stonden wij al klaar en konden we haast niet wachten. Toen het dan zover was, kwamen de vrouwen achterin te zitten en de jongens mochten bij vader voorin. Het was goed weer en als het begon te regenen, dan konden wij de voeten onder het leren dekkleed steken. De zweep stond trots in de houder en wij voelden ons verbaasd. Onze vader vertelde allemaal bijzondere dingen van wat wij voorbijkwamen. Toen wij van Berlikum naar Beetgum reden, vertelde hij dat de Beetgumer toren langzaam maar zeker weg zou zakken achter een boerderij met een rieten dak. En dat gebeurde ook! Wij vonden dat vreemd en zeer bijzonder. Links muoike Aukje en rechts beppe Dirkje Bierma-Bakker, de beppe van Gerrit. In Beetgumermolen even aansteken, want het paard moest ook even zijn ontspanning hebben in de Trochreed daar. Na [...]

3 07, 2016

Âlde beppes in Emmen, Hegebuorren en Scheltingawei

2016-07-03T09:49:52+00:003 juli 2016|0 Reacties

Deze keer geen verhaal over een bepaald onderwerp maar over een paar verschillende onderwerpen. Er liggen overigens wel een paar verhalen die bijna klaar zijn, maar hier en daar moet ik nog wat uitzoeken. Maar dat blijft er een beetje bij in deze tijd, dat het buiten ook goed vertoeven is. Hegebuorren 46 Deze week stuurde Douwe Bosgra mij een hele mooie foto van zijn geboortehuis aan de Hegebuorren nummer 46. Douwe merkt terecht op in zijn bericht dat er van deze woning en de andere naastgelegen woningen in dit buurtje van de Hegebuorren bijna geen foto’s zijn. De foto is volgens Douwe begin 1969 genomen. De woning stond toen op de nominatie om gesloopt te worden om ruimte te maken voor de doorgang naar de nieuwe straat De Kamp en de Vikarijbuorren. Deze woning maakte toen deel uit van een rijtje van drie. Rechts van deze woning woonden Piet en Berber de Vries met hun gezin en links van de woning de familie Dirksma. De familie Bosgra is op 8 mei 1969 van de Hegebuorren naar de Stasjonstrjitte verhuisd, naar het oude postkantoor. Het oude postkantoor stond leeg omdat de bewoonster, Jetske Vis, in februari 1969 was overleden. Mooi dat Douwe mij deze foto heeft gestuurd. Zo is er weer een stukje van de geschiedenis van Minnertsga zichtbaar geworden. Als er lezers zijn die ook nog foto’s van dit stukje Minnertsga in hun bezit hebben; dan zou ik dat graag willen weten. Dan kunnen die foto’s ook een plaats krijgen op Minnertsga vroeger.   Van Maryole de Beer kreeg ik een vraag of ik ook kon vertellen in welk jaar het pand Scheltingawei 1 is gebouwd. Op de kadastrale kaart uit 1889 is te zien dat op het perceel 405 nog geen bebouwing is. Op een kaart in de topografische atlas van 1926 – 1936 lijkt het erop dat er bebouwing staat. En dat komt volgens mij ook wel overeen met een foto die ik heb en die van de toren afgenomen is. Met het vergrootglas erboven lijkt het of de betreffende woning door de bomen heen kiepert. Die foto is vlak voor de WOII gemaakt. De woning is dus gebouwd tussen periode tussen 1926 en 1940. Situatie 1889 Een onderzoek bij het Kadaster zal concreter informatie opleveren. Op de website Friesland op de kaart is heel mooi te zien hoe oude topografische kaarten over het de huidige Google luchtfoto’s zijn gelegd. Dat geeft een mooi beeld van de veranderingen in de tijd. Zie bijvoorbeeld: http://www.frieslandopdekaart.nl/kaarten/googlemaps/154/   Al een hele tijd ben ik in het bezit van een foto van een groep âlde beppes die een bezoek brachten aan de dierentuin in Emmen. Het is een prachtige foto en al die beppes staan en zitten er maar parmantig voor. Er waren al een aantal namen bekend, maar er ontbraken ook nog een paar. Ik had een hele tijd terug een kopie van de foto naar muoike Trijntje Zwart-Post gestuurd met de vraag of muoike ook [...]

7 05, 2016

‘Geuzen’ vielen Minnertsga binnen

2016-06-03T14:43:32+00:007 mei 2016|2 Reacties

Op de Facebookpagina van de Oud Barradeel staat een foto die Renske de Vries heeft ingestuurd. Op de foto veel mensen die gekostumeerd zijn in kleding die niet past bij de tijd waarop de foto is genomen. De foto is vroeger gemaakt in Minnertsga en er werd gevraagd of er ook iemand was die meer kon vertellen over de gebeurtenis. Dezelfde foto heb ik ook in bezit en aan de hand van mijn aantekeningen heb ik gereageerd op het bericht op Facebook. Vervolgens kreeg ik nog een paar foto’s van diezelfde gebeurtenis die in de Franeker Courant van 31 augustus 1921 staat beschreven, maar die volgens de schrijver van het artikel niet geheel aansloeg. De foto’s hebben betrekking op het openluchtspel waar de inname van Den Briel op 1 april 1572 werd nagespeeld. Een klein stukje vaderlandse geschiedenis vooraf. Vanwege de strenge vervolging van Calvinisten zagen een aantal Nederlandse edellieden zich in 1566 genoodzaakt het land te ontvluchten. Velen van hen besloten de strijd vanuit zee voort te zetten en noemden zichzelf ‘de Watergeuzen’, naar het Franse woord voor armoedzaaier: ‘Gueux’. Willem van Oranje voorzag deze Geuzenvloot van kapersbrieven, waardoor ze geen piraten, maar vrijheidsstrijders waren. Lange tijd mochten ze gebruik maken van de Engelse havens, maar in het voorjaar van 1572 beval koningin Elisabeth hen te vertrekken. De Geuzen zetten daarop koers naar Texel, maar kwamen door een ongunstige wind uiteindelijk uit bij Den Briel. Daar werden ze benaderd door de lokale veerman, Jan Pieterszoon Koppelstok, die hen informeerde dat er slechts een klein Spaans garnizoen in de stad aanwezig was. De Geuzen trokken daarop naar de stad en schreeuwden ‘In naam van Oranje, doe open die poort!’, maar burgemeester Koekebakker weigerde dit. Op 1 april 1572 bestormden de Watergeuzen daarom de stadsmuren en veroverden Den Briel. Hieronder het artikel dat is overgenomen uit de Franeker Courant. Met het verhaal erbij, krijgen de foto’s meer betekenis. Minnertsga – Zoo is dan de feestdag weer voorbij. Des morgens deed het muziekkorps “Oranje“ vaderlandse liederen hooren. Het ringrijden en ringfietsen nam nu een aanvang. De uitslag was als volgt: Ringrijden 1e prijs, G. Westerhuis en B. Meerstra; 2de prijs A. Posthumus en H. Faber, Ringfietsen (heeren): 1e prijs J. Bruinsma; 2de prijs F. de Roos. Ringfietsen (dames): 1e prijs mej. G. van der Meulen; 2de prijs mej. A. de Ruiter. ’s Namiddags om 1 uur had de voorstelling van het historische feit plaats: “de vloten van de admiralen Tromp en De Ruiter, op last van de State gebracht onder opperbevel van De Ruiter”. De keurig versierde bootjes, bemand met matrozen, waren mooi. ‘t Liep vlot van stapel, maar ‘ t sloeg niet in. Men had met ’t kiezen van een historisch stuk gelukkiger kunnen zijn. De optocht werd nu opgesteld: een vijftal wagens, waarop booten waren geplaatst, waarin de matrozen zaten, Statenleden te paard, de Prins in zijn schitterende uniform voorop. Daarachter kwamen de schoolkinderen met versierde bogen en hoepels. Het sluitstuk van dezen gecostumeerde optocht was een zigeunerwagen. Deze laatste [...]

Ga naar de bovenkant