10 03, 2012

Groep Minnertsgeasters op de foto

2014-06-18T17:06:32+00:0010 maart, 2012|16 Reacties

Een groepsfoto uit de jaren  '50 van de vorige eeuw of begin jaren '60. Wie het weet mag het zeggen. Mijn vermoeden is dat de foto is gemaakt tijdens een reisje van de Landarbeidersbond, maar zeker ben ik daar niet van. Hier en daar ontbreken nog wat namen. Het zou mooi zijn als bezoekers van dit blog nog mensen herkennen. Klik op de foto om deze vergroot op het beeldscherm te krijgen.   Staand (vlnr) de mannen: Klaas Haarsma, Siebren Hoekstra, Jelte ?, Douwe de Jong, ?, Jacob Groeneveld, Ruurd Douma, Ate Helder, Tjeerd Haarsma, Nammele Herder, ? van der Ploeg, Jan Zuidema, Reinder Spoelstra, Anne Spoelstra, Sikke Groeneveld, Teakele Wiersma, ?, Dirk de Jong, Klaas Kramer. Staand (vlnr) de vrouwen: Tietje Haarsma-de Vries, Griet van der Wal-Kuiken naast haar man Klaas van der Wal, ?, Griet Hoekstra-Sijbesma, ?, Janke Schiphof, Anne Douma, Anne de Jong, ? van der Ploeg, Sjoerdje Kramer, ?, Ene de Jong, ?, ?, ?, Elizabeth Bennema-Bouma, Rieke (Hendrikje) Posthumus-Faber, Klaas Bennema, Kees Brolsma, Lolke Schiphof, Jelte Posthumus. Zittend (vlnr): Anne Wierstra, Ysbrand Bruinsma, Hendrika (Hinke) de Vries, ?, Teade de Vries, Fimke Veenstra-Wijma, Broer Veenstra, Tine Elzinga, Gerrit Elzinga, ?, Anna Herder, Aafke Bouma-de Ruiter, Gerrit Bouma, Andries Groenveld. Liggens (vlnr): Tolma, directeur van de LABO en de chauffeur Jelle Oetsma. - Klik hier - om de ontbrekende namen via email door te geven aan de auteur van dit blog. NB. de namen die doorgegeven zijn via de reacties zijn/worden toegevoegd aan de naamlijst.

6 03, 2012

Minnertsga organiseerde gevarieerde ruitermiddag

2012-12-31T08:30:31+00:006 maart, 2012|0 Reacties

12 september 1960: Op het knusse sportveld van Minnertsga, waar zaterdagmiddag een ruitermiddag werd gehouden, liepen een jongetje en een meisje rond, elk ongeveer vijf of zes jaar oud. Ze hielden zich bij voorkeur op in de buurt van de hoofdtribune en alle verontwaardigde en vermanende aansporingen van de organisatoren om eindelijk een ergens anders hun heil te zoeken, gleden bij hen neer als waterdruppels bij een eend. Onder het motto: ‘Hier ben ik, hier blijf ik’, deden ze wat hen lustte. Zo nu en dan onderbraken zij even hun bezigheden om een blik te werpen op wat er op het veld allemaal gebeurde. ‘Fynst dou dat moai?’, vroeg een meisje aan het jongetje, wijzend op een door een mannequin geshowde cocktailjurk. ”k Fyn der neat oan’ repliceerde haar metgezel. ‘Dou bist net wiis’, concludeerde de jongedame hierop. Aan de andere kant had zij maar weinig interesse voor zelfs de mooiste auto, wat de jongeman weer niet kon begrijpen. Friese sjees en sportauto: dit waren de twee uitersten die zaterdagmiddag op het gezellige sportterrein van Minnertsga waren te zien bij de daar gehouden ruitermiddag. Het oordeel van deze twee bezoekers is beslist niet maatgevend, maar duidt er wel op, dat iedere bezoeker of bezoekster aan zijn of haar trekken kon komen. De Vereniging Oranje Nationaal, die de ruitermiddag organiseerde, heeft met de programmasamenstelling wel een goede keus gedaan. Het weer was bovendien uitgezocht mooi, zodat de vele honderden aanwezigen een plezante middag hebben gehad. Het feit, dat de organisatoren het programma op gezellige wijze dooreenhutselden werkte de knusse sfeer van een en ander alleen maar in de hand. Alleen had men er voor moeten zorgen, dat de verschillende onderdelen wat sneller op elkaar waren gevolgd. Nu vielen er telkens hiaten en werd het hele programma wel wat te lang; bijna vijf uur. Het is moeilijk om uit een dergelijk en afwisselend geheel de hoogtepunten te halen. De demonstratie van de Sjaerdema- Burmania- en Molenruiters, de modeshow, het concours d’ Elegance, alles was in zijn soort de moeite waard. Het vrouwelijk deel van het publiek was kennelijk zeer ingenomen met de modeshow en de heren zaten te likkebaarden wanneer er weer een droom van een auto het middenveld kwam oprijden/ Maar wat de landelijke ruiters met hun paarden wisten te presteren, was toch heel bijzonder. De ‘Symphone Hippque’, de troika, de voltige, het was een lust voor het oog. ook de indrukwekkende finale, die de middag besloot, was ronduit uitstekend. Minnertsga kan tevreden zijn over wat het heeft gepresteerd. Bron: Leeuwarder Courant 

4 03, 2012

Vrijdag de 13de

2012-12-31T08:49:08+00:004 maart, 2012|0 Reacties

Dit verhaal gaat meer dan 100 jaar terug in de tijd. Terug naar het jaar 1910 en wel op vrijdagmiddag laat in de middag op 13 oktober. In de dorpskern was het toen allemaal drukte. Op de kade van de stond het vol met klampen turf, steen, vaten en houten kisten. Veel ruimte was er niet meer op de weg voor het doorgaande verkeer. De beurtschipper had net zijn lading op de kade gezet en ook andere vrachtvervoerders hadden hun vracht deels van boord gehaald of waren aan het verladen om de vracht verder met paard en wagen te vervoeren. Gemotoriseerd verkeer was er nog maar weinig, maar zo nu en dan reed er door het dorp ook wel eens een motorrijwiel of een automobiel. Zo reed er op die bewuste namiddag een motorrijwiel door het dorp. Het vervoermiddel werd bestuurd door IJpe de V., een reiziger uit Sneek die op weg was naar huis. Op datzelfde moment reed ook een voerman door het dorp met twee paarden voor de wagen. Toen IJpe de V. al toeterend, maar zonder vaart te minderen, de voerman wilde passeren, sloegen de paarden op hol. Hoewel de paarden al wat onrustig waren van de drukte in het dorp, werd het lawaai van het motorrijwiel de dieren te veel. Minnertsga omstreeks 1910 Rechtszaak Hoe het verder allemaal verlopen is, is niet bekend, maar de zaak was kennelijk wel zo ernstig dat deze zaak voor de rechter kwam. De kantonrechter in Harlingen had beklaagde IJpe de V. schuldig verklaart aan het rijden met zodanige vaart, dat de veiligheid van het verkeer daardoor in gevaar was gebracht. IJpe de V. werd veroordeeld tot een boete van fl. 50,00 of 20 dagen hechtenis. Hoger Beroep IJpe de V. is na de uitspraak in hoger beroep gegaan. Deze rechtszaak kwam op 29 maart 1911 op de rol te staan van het Gerechtshof in Leeuwarden. Mr. M.E. Hepkema kwam met vier getuigen de zaak verdedigen voor IJpe de V. De eerste getuige was de gemeenteveldwachter Th. Boersma die in Minnertsga woonde. Hij vertelde hoe hij de toestand na het passeren van het motorrijwiel had aangetroffen. Veldwachter Boersma had de zaak daarna goed onderzocht, maar dat onderzoek gaf hem geen aanleiding om proces-verbaal op te maken. Volgens de tweede getuige, de veehouder Cornelis de Vries van Minnertsga, had beklaagde voldoende luid getoeterd en reed hij niet hard. Getuige merkte op dat de paarden van de voerman van te voren al schichtig waren. De derde getuige was de 30-jarige Sikke Marra. Ook hij had beklaagde horen toeteren en zei dat beklaagde op dat moment niet snel reed. Zodra het ongeluk gebeurd was stapte volgens getuige Sikke Marra de bestuurder meteen van zijn motor af en had de voerman in dit geval de paarden van de wagen moeten afhaken. Reink Zoodsma en Sikke Marra op de wagen De laatste getuige was Geertje de Groot, de vrouw van Sikke Marra. Volgens Geertje waren de paarden al geschrokken van de ' Lees meer

1 03, 2012

Voorganger als oplichter actief

2013-02-03T14:06:46+00:001 maart, 2012|1 Reactie

In de Tsjerkestrjitte heeft enkele jaren een kerkgebouw gestaan van de afgescheiden gemeente van de Vrije Evangelisten. Aan dat kerkgebouw heb ik - als jeugdige bewoner van de straat - bijzondere herinneringen. Maar de details over het hoe en waarom dat kerkgebouw daar ineens werd gebouwd, had ik niet meer scherp. Behalve dan de voorganger, die een Citroën (snoekenbek) had, met hoge snelheden door de Tsjerkestrjitte jakkerde, die heb ik nog heel scherp in beeld. Wij noemden hem ‘it flaenend Evangely’. Reden om eens wat onderzoek te doen en het geheugen weer wat op te frissen. In juni 1964 kwam Hans Veenendaal naar Minnertsga om op te treden als voorganger van de - afgescheiden - Vrije Evangelische gemeente. De veertig leden van de afgescheiden gemeente hadden alle vertrouwen in de man. Niemand had toen enig vermoeden met een zwendelaar van doen te hebben die overigens goed kon preken. De diensten werden aanvankelijk gehouden ten huize van één van de leden van het voorlopige kerkbestuur. De voorganger wekte nog meer vertrouwen, omdat hij plannen had om een eigen kerkgebouw op te richten. Hij gaf zich uit als directeur van het Nederlands Evangelisatie Team te Emmeloord en hij suggereerde tegenover het kerkbestuur dat die organisatie zestig procent van de realisatiekosten zou betalen. De voorganger zou er zelf voor zorgen dat de resterende veertig procent op tafel kwam. Houten kerkgebouw a/d/ Tsjerkestrjitte Veenendaal had in het verleden al heel wat keren in Minnertsga gepreekt voor de Vrij Evangelische Gemeente in het dorp. Maar de bond van Vrije Evangelische Gemeenten was niet ingenomen met de activiteiten van de voorganger en legde hem om een of andere reden een spreekverbod op. Oorzaak van de houding van de Bond was de levenswandel van voorganger Veenendaal. Die was reeds eerder met justitie in aanraking geweest. In de gevangenis had hij kennis gemaakt met ds. Van Gent uit Emmeloord die zich het lot aantrok van deze jongeman en hem tot zijn pleegzoon maakte. Naar aanleiding van dat verbod ontstond er verdeeldheid onder de gemeenteleden. De kerkelijke gemeente had toen geen eigen predikant, maar de geestelijke verzorging van de gemeenteleden was toen in handen van ds. Zijlstra uit Franeker. Zo ontstond er een groep gemeente leden die getrouw aan ds. Zijlstra waren en een groep die de ambitieuze Veenendaal volgden. Situatie 1966 Het vertrouwen in Veenendaal was groot toen hij naar Minnertsga kwam. Er werd een stukje grond voor fl. 1200 gekocht dat eerst deel uitmaakte van de boomgaard/tuin van Sjouke en Eva Vogel. Een deel van de heg en fruitbomen is toen gerooid om plaats te maken voor de bouw van een houten gebouw dat later als kerk is ingericht. Het houten gebouw kwam op fl. 15.000. Dat het niet duurder werd is te danken aan de hulp van een aantal gemeenteleden die onder leiding van timmerman Van Merode uit Tzummarum - ook aangesloten bij de kerkelijke gemeente - het bouwwerk oprichten. Van binnen werd het keurig ingericht met een mooie preekstoel en dure Lees meer

26 02, 2012

Bescherming Bevolking (BB)

2013-02-03T13:55:36+00:0026 februari, 2012|3 Reacties

Vorig jaar, in september, was het 50 jaar gelden dat de PTT bij elk huisgezin in Nederland een envelop van de Overheid bezorgde. In de envelop zaten twee kaarten. Een getiteld 'Wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf' en één met EHBO-instructies. De inhoud van de envelop sprak boekdelen over het gevaar als er een atoombom zou vallen en wat je dan als burger zou kunnen doen. De enveloppe sloeg, om maar in steil te blijven, in als een bom bij de Nederlandse bevolking. Zonder ook maar enige toelichting of een begeleidende brief van de Overheid werd volgens de 'Wenken' geadviseerd een schuilplaats in te richten in je huis en een noodvoorziening eten aan te leggen. Later is er door de Overheid nog een rood boekje nagezonden met een toelichting op de envelop met kaarten. Kort na de Tweede Wereldoorlog was er de angst dat er nog een derde oorlog op komst was. Nog maar net na de bevrijding van Nazi Duitsland werd de 'vriendschap' tussen de Verenigde Staten van Amerika en de Sovjet-Unie verbroken. En in een paar jaar tijd vervloog de hoop op een nieuwe en vreedzame tijd in de wereld. Met de komst van de Atoombom die zijn verwoestende werking had laten zien op Nagasaki, was de wapenwedloop begonnen tussen de VS en de Sovjet-Unie. De dreiging van dat er een Atoombom zou vallen werd niet zo groot ingeschat, maar er werden ook andere massavernietigingswapens ontwikkeld. Naast de nucleaire wapens waren dat de biologische, chemische en gaswapens. De Overheid vond dat de Nederlandse bevolking daar wel tegen kon beschermen. In 1952 werd daarom toen de Bescherming Bevolking, de BB opgericht. De BB was een organisatie zonder wapens die louter en alleen bestemd was om de bevolking te beschermen  en te helpen in noodsituaties. Overal in het land werden vrijwilligers geworven voor deelname aan de BB. Er moesten 230.000  BB'ers komen maar dat aantal werd bij lange na niet gehaald. Enerzijds kwam dat door voortschrijdend inzicht omdat de oorlogsdreiging in de loop der jaren toch weer wat afnam, en anderzijds doordat de BB als een knullige organisatie die meende dat je je tegen een Atoombom best kon beschermen, mits die maar niet op je eigen huis viel. Dat was natuurlijk je reinste kolder. In 1970 was de BB ongeloofwaardig, impopulair en een isoleerde organisatie en begin jaren '80 van de vorige eeuw werd het duidelijk dat er naar alle waarschijnlijkheid geen nieuwe oorlog zou komen. De BB werd later opgeheven en de vredestaken en hulptaken werden overgedragen aan het Rode Kruis en de Brandweer. Ook de sirenes, die toen op de eerste maandag van de maand om 12.00 uur loeiden, werd het zwijgen opgelegd. Eind jaren '90 is die traditie weer in ere hersteld. Het markante geluid is nu afkomstig van elektronische sirenes  die ons moeten waarschuwen voor bijzondere gevaarlijke situaties. Ook in Minnertsga zullen er ongetwijfeld BB'ers actief zijn geweest, maar hoeveel dat er waren en wie daar bij zaten, is mij niet bekend. Daar Lees meer

Ga naar de bovenkant