Begin augustus 2022 fietste ik ons dorp in. Er stonden steigers bij de monumentale kerk, en een grote ijzeren bak op de stoep voor de kerk.
In deze bak zaten de oude leistenen van het dak. Op de hoogte van de dakgoot en zelfs veel hoger, bij de dakkapel, waren mensen aan het werk. Leidekkers die op grote hoogte tikten met hun hamers en kapijzers. Ritmische geluiden, alsof ze niets anders gewend waren. Het hoge dak van de kerk kreeg een nieuwe huid. Ik voelde direct mijn knieën slap worden. Hoogtevrees.
Onmiddellijk besloot ik mijn filmcamera en statief te halen. Zo heb ik het hele verloop van het leidekken vanaf de grond gevolgd. Ook heb ik mensen uit ons dorp gefilmd, oud en jong, die de oude leisteen uit de bak een nieuwe bestemming gaven. De Meinardstsjerke is de komende 75 jaar weer ‘onderdak’ .
Henk Penninga: camera en montage
Wieke Mollema: productie en stem
Vince Walsarie: grading en mixage
Arnold Nouta: tweede camera
Geef een reactie