20 02, 2016

Melkhandel en SRV-wagen Stallinga

2016-02-20T15:44:46+00:0020 februari 2016|0 Reacties

In 1957 nam Jan Stallinga, samen met zijn echtgenoot Grietje Stellingwerf, de melkhandel over van zijn schoonouders Hein Stellingwerf en Klaaske Spoelstra. Zij woonden toen allemaal in het pand aan de Lytse Buorren 8. In de jaren daarvoor hielpen Jan en Grietje al mee in de melkhandel van Hein Stellingwerf. Ook Hein zijn broer Anne hielp toen mee. Hein Stellingwerf en Jan Stallinga met Klaske Anneke. Hein Stellingwerf is rond 1900 met de melkhandel begonnen, daarvoor had hij een groentehandel. Zij brachten de melk langs bij de mensen thuis; eerst met een hondenkar en later met een skokarre. De skokarre werd later vervangen door een zwarte T-Ford. Met dit gemotoriseerde vervoer werd niet alleen meer melk uitgevent, maar werd het assortiment uitgebreid met karnemelk, yoghurt en sûppengrottenbrij.   De T-Ford werd later opgevolgd door een zogenaamde Elektrische-hond. Dat was een open kar met twee wielen achter en een voor. Dat ene voorste wiel werd aangedreven door een elektrische motor met een grote accu. Later werd deze kar voorzien van schuifdeuren om de zuivelproducten te beschermen. Die zuivelproducten zaten in grote stalen melkbussen. Pas later kwamen de flessen en pakken. In 1966 had Jan Stallinga de primeur met de eerste rijdende zelfbedieningswinkel in Friesland. Burgemeester De Roos van de toenmalige gemeente Barradeel verrichtte de feestelijke opening van de Govatruck. Het assortiment bestond inmiddels niet alleen meer uit zuivelproducten, maar ook andere levensmiddelen waren in de wagen verkrijgbaar zoals jam, koekjes, snoepjes, koffie, thee, bier en frisdrank. Later is hieruit de zogenaamde SRV-wagen voortgekomen, opgericht door de vereniging van zelfstandige melkhandelaren. In 1968 is het pand aan de Lytse Buorren verbouwd. Er werd een etage bovenop gebouwd voor het inmiddels vijf kinderen tellende gezin. Achter het huis werd een loods neergezet om de rijdende winkel onderdak te bieden. Ook werd deze loods gebruikt voor de opslag van de goederen, die gedeeltelijk in de koelcel werden geplaatst. Hoewel er geen winkel was, kwamen er toch ook veel klanten aan de deur bij Griet. Jan en Griet Stallinga hebben 20 jaar een bloeiende zaak gehad. De eerste rijdende winkel, een Govatruck, werd opgevolgd door een grotere, een Speykstael. Griet en Jan hebben de zaak altijd gerund zonder personeel. Ook de kinderen droegen hun steentje bij. Een echt familiebedrijf.                   Met dank aan dochter Henny Rondaan-Stallinga en Dooitze Zwart.

15 11, 2015

VIVO kruideniers- en textielwinkel Boersma

2015-11-15T09:51:45+00:0015 november 2015|0 Reacties

Dooitze Zwart heeft in 2004 een boek samengesteld over de middenstand en ondernemers vanaf 1956 tot en met 2004. Hij heeft besloten al die beschrijvingen van de verschillende middenstanders en ondernemers ook te publiceren op Minnertsga vroeger. Dat is natuurlijk een prachtig initiatief! Zo kunnen nog meer mensen genieten van wat er vroeger allemaal is geweest aan bakkers, slagers, kruideniers, groenteboeren en ondernemers in Minnertsga. De eerste in deze serie de VIVO-winkel van de familie Boersma. Vroeger deed je de klompen uit als je de winkel inging   Het familiebedrijf werd opgestart in 1935 door weduwe Eva Boersma – Runia. De zaak werd eerst vele jaren uitgeoefend op de Hermanawei 38, tegenwoordig bewoond door familie G.O. Terpstra. In 1958 verhuisden ze naar het pand aan de Hermanawei nummer 6. Vele jaren had de familie Leicht hier een slagerij in gehad maar toen weduwe Boersma met haar zoon en dochter het huis kochten op 8 september 1958 werd het alleen maar gebruikt als woonhuis. Deze woning werd gedeeltelijk verbouwd tot een kruideniers- en textielwinkel. Deze winkel is gestart in maart 1959. Op 1 januari 1960 is het bedrijf overgenomen door Johannes Boersma, zoon van Dirk en Eva Boersma. Op 10 mei 1961 is Johannes getrouwd met Lottie van der Veen en werden zij samen eigenaar van de Vivo-winkel. Vlnr: Lottie Boersma-van der Veen, Johannes Boersma, Janke D. Meersma-Boersma en Eva Boersma-Runia   In 1961 is de zaak weer groter gemaakt door een verbouwing. Weduwe Boersma was inmiddels verhuisd naar Hermanawei 38a. Van 1961 tot 1968 hebben er drie verbouwingen plaats gevonden. In 1968 was de laatste verbouwing. Deze leidde tot de eerste zelfbedieningszaak van het dorp. Ook al met de eerste winkelwagentjes. In deze jaren veranderde er ook heel wat aan de werkwijze. In het begin haalde Johannes de bestellingen per boekje op bij de klanten. Ook werden de boodschappen, die afgerekend werden bij de kassa, daar dan met de pen opgeteld. Alle artikelen werden nog voor de bedragen geschreven, wat in deze tijd bijna niet meer is voor te stellen. Verder werd er een kaartenbak bijgehouden met de namen van de klanten, die doordeweeks hun boodschappen lieten opschrijven en deze aan het eind van de week betaalden. In 1968 kwam er een elektrische kassa en werd het assortiment flink uitgebreid, vooral in textiel. Eerst werkten Johannes en Lottie samen met Janke Boersma in de zaak. In verband met haar huwelijk in februari 1963 stopte Janke met werken en werd ze opgevolgd door Tytsje Terpstra Daarna in volgorde: Klaske Stellingwerf, Tryntsje Binnema en Jantsje de Vries. In 1974 heeft de heer Joop Bloem de zaak overgenomen wegens ziekte van Johannes en werd Vivo veranderd in Mikromarkt. Vanaf 1978 is er in dit winkelpand geen kruidenierszaak meer gevestigd. Dit artikel is geschreven op basis van gegevens uit een brief Lottie Boersma – van der Veen, Minnertsga.  

7 09, 2013

Melkboer Jan Stallinga had primeur met rijdende winkel

2013-09-27T18:44:50+00:007 september 2013|1 Reactie

In de provincie Noord-Holland reden in 1966 er al een aantal. Maar Minnertsga had de primeur voor Friesland; een rijdende zuivel-zelfbedieningswinkel.  De Minnertsgaaster melkboer Jan Stallinga durfde het risico aan om in een tijd van branchevervaging te investeren in een rijdende winkel. Rijdende winkel van Jan Stallinga Tot in de jaren '60 van de vorige eeuw kon de detailhandel nog ingedeeld worden in talrijke van elkaar te onderscheiden categorieën. Naast de melkboer kenden we bijvoorbeeld de slager, bakker, groenteboer, de kruidenierswinkeltjes, de tabakswinkel en de manufacturenwinkel. Geleidelijk aan zag je gebeuren dat bepaalde winkels op elkaars terrein gingen komen. Kruideniers gingen bijvoorbeeld zuivelproducten, ‘fijne’ vleeswaren en tabaksartikelen verkopen. De kruideniers gingen over op zelfbedieningswinkels, dus kon ook de melkboer niet achterblijven in deze branchevervaging. Hij wilde op zijn beurt kruidenierswaren verkopen, maar daar had wel een ander vervoermiddel voor nodig dan de ‘brijkarre’; een driewieler met een trekmotor er voor. De detailhandelaar wilde in het algemeen liefst een groot mogelijk assortiment aan de huisvrouw aanbieden. Hoewel de ‘winkelman’ zijn kruidenierswinkel inmiddels had omgebouwd tot een zelfbedieningswinkel, bracht hij ook nog veel boodschappen bij de klant thuis. De ene dag noteerde hij bij de klant de bestelling in het winkelboekje en de volgende dag bracht hij de doos met boodschappen bij de klant. Met een zogenaamde rijdende winkel had je dat probleem niet. Hierin zag Jan Stallinga een gedurfde uitdaging. Het was een flinke stap vooruit als besluit een wagen aan te schaffen, waarin de klant zelf kan binnenkomen en zijn artikelen kan uitzoeken. Dat heeft voordelen: de klant hoeft niet meer in weer en wind niet meer bij de ‘brijkarre’ te staan wachten en hij vlak voor zijn eigen deur kiezen uit een vrij omvangrijk assortiment zuivel en kruidenierswaren. 'Brijkarre' vlnr: Folkert Hein Stellingwerf en Jan Stallinga met dochtertje Klaaske Anneke (bijschrift gewijzigd na reactie) Op 21 juli 1966 werd de eerste rijdende winkel van Friesland officieel in gebruik gesteld. Er waren nogal wat ‘pommeranten’ naar Minnertsga gekomen om Jan Stallinga en zijn familie alle succes te wensen met de nieuwe aanwinst. De officiële openingshandeling werd verricht door de burgemeester van de gemeente Barradeel, mevrouw De Roos en de heer C. Boonstra – de later veel meer bekend geworden Cor Boonstra – van de Friese Bond van Zelfstandige Melkhandelaren. Juist in een tijd dat in Barradeel de jongere bevolking wegtrok naar andere streken en de blijvende bevolking verouderde, was deze nieuwe vorm van Winkel-aan-huis een antwoord en tevens een antwoord op de branchevervaging die de kruideniers hadden ingezet. De heer Bloksma sprak namens de Middenstandsvereniging Barradeel en hij was het met de burgemeester eens, dat de middenstand in de gemeente alles doet om het de klant naar de zin te maken. Hij sprak de verwachting uit, dat de bevolking van Minnertsga de heer Stallinga dankbaar zal zijn voor deze nieuwe voorziening. Als laatste sprak Klaas Schotanus namens de middenstand in het dorp. Hij betrok in de gelukwensen ook de broers Hein en Oane Stellingwerf. Oane Stellingwerf [...]

Ga naar de bovenkant