Dit jaar is het zestig jaar geleden dat de twaalfde Elfstedentocht is verreden en die de geschiedenis is ingegaan als de zwaarste Elfstedentocht ooit over het ijs. Douwe de Valk, geboren in 1948 in Minnertsga, stuurde ons onderstaand verhaal toe over de passie voor het schaatsen van zijn vader Rinze (1919-2009) en hemzelf. Een stukje geschiedenis van Minnertsga, over mijn heit Rinze de Valk, en zijn verreden Elfstedentochten, wil ik jullie niet onthouden. Heit zijn wieg stond aan de Miedleane. Hij was enig kind van Douwe de Valk (1894-1980) en Maartje de Jong (1894-1962). Later had hij daar een tuinderij. Met zijn gezin woonde hij aan de Hermanawei 5, tegenover garage Kerlien. In 1957 verhuisde hij met zijn gezin naar Drachten en vandaar naar Beilen. Van de verhalen van heit, het lezen van boeken en het achterhalen van enkele krantenknipsels geef ik hier mijn bevindingen weer. Heit leerde schaatsen op de sloot naast zijn ouderlijke woning, die uitkwam op het Oude Meer. Veelal was hij de eerste die over het nog maagdelijke ijs naar Berlikum reed. Zijn vader en moeder, mijn pake en beppe, hebben ook vele tochten geschaatst. Zo reden zij in de winter van 1929 vaak op en neer naar Leeuwarden en Franeker. Vader Rinze en zoon Douwe 1942 Reed heit, samen met  Rein Faber (1916-1989) ook wonende in Minnertsga, de toertocht. Zij waren om 06.30 uur vertrokken en kwamen om 15.46 aan. Een rijtijd van 9.16  uur. Het bleek dat zij de eerste toerrijders waren die binnenkwamen. De winnaar, Sietse de Groot, had er 8.44 uur over gedaan. Hun prestatie haalde de voorpagina van de Telegraaf met een mooi relaas. 1954 Met zijn snelle rijtijd van 1942 in gedachten, meldde heit zich aan voor de wedstrijd. Hij eindigde als nummer 54 in een rijtijd van 9.27 uur. De winnaar Jeen van den Berg had er 7.35 uur over gedaan. Toendertijd moest je binnen de twee uur na de winnaar binnenkomen om geklasseerd te worden. Dat is hem dus gelukt. Publicatie in de Telegraaf in 1942 Officiële uitslag in de krant met op de 54e plaats Rinze de Valk Heit heeft mij in het verleden wel eens gezegd dat hij vanaf Dokkum, samen met de bekende Auke Adema uit Berlikum opreed en nabij Bartlehiem, op weg naar de eindstreep, de man met de hamer tegenkwam. Omwille de tijd liet heit, Auke niet op hem wachten, daar die anders misschien ook niet geklasseerd zou worden. Na een valpartij in zijn inzinking, reed hij weer terug in de richting van Dokkum. Omstanders hielpen hem weer op weg in de juiste richting en haalde net op tijd de eindstreep. 1956 Reed heit, samen met Germen Groenewoud, (schoonzoon van tante Baukje de Swart-de Valk) de toertocht. Er lag veel sneeuw op de baan en was een tocht van vallen en opstaan voor Germen. Heit vertelde mij later eens dat je een [...]