11 09, 2024

Wat ik in Minnertsga vond en van Minnertsga vind

2024-09-11T09:00:40+00:0011 september 2024|0 Reacties

Toen in 1994 het christelijk onderwijs (school aan de Tilledyk) in Minnertsga 125 jaar bestond is er een jubileumboek uitgegeven dat door de auteurs Gosse Vogel en Klaas Hamer is opgesteld. Zij hadden ook oud-schoolmeester Jan Hendrik Bos [1914-1999] gevraagd om in formatie aan te leveren. Dat heeft hij gedaan in de vorm van een brief, maar dat paste kennelijk niet in de opzet van het boek. Zijn verhaal is in ieder geval niet opgenomen maar het is wel bewaard gebleven.  Hieronder het verhaal dat we hier op deze website een plaats willen geven. Tekst tussen [ . . ] is redactioneel toegevoegd om het verhaal iets te verduidelijken.  Via Minnertsga vond ik mijn vrouw, Geertruida Moolhuizen [1914-1994], met wie ik nu al meer dan 50 jaar gelukkig ben. Ze [dochter van predikant Hervormde kerk] woonde van 1920 tot 1929 in Minnertsga en bezocht daar de lagere school. Toen ze in 1929 naar Oostwold was verhuisd, logeerde ze nog wel eens in Minnertsga, bij vriendinnen. Haar ouders, zusters en broer spraken ook altijd met dankbaarheid over hun jaren in Minnertsga doorgebracht. Onze oudste zoon trouwde in 1968 in Minnertsga met Anneke Joostema, ook een oud-leerlinge van de school. In 1933 solliciteerde ik als onderwijzer in Minnertsga, in de vacature A. Kornelis. In Sondel, waar ik een tijdelijke betrekking had vanwege de dienstplicht van mijn collega P. Kloosterman, bezochten de bestuursleden burgemeester B. Anema (voorzitter) [burgemeester], S. Faber, W. Jelgerhuis en het hoofd der school A. Bergsma mij om enkele lessen van mij bij te wonen. De dag ervoor had ik bericht ontvangen van het schoolbestuur van Makkum, dat ik in de vacature daar niet benoemd was, omdat ik in militaire dienst moest. Ze zouden voor mij dan een tijdelijke onderwijzer moeten nemen. Dit was een bezwaar. Dit bericht had mij somber gestemd. Tegen de heren uit Minnertsga zei ik: “U kunt ook wel weer teruggaan. Ik word toch niet benoemd.” “Nou”, zei de voorzitter, “waarom niet?” Mijn antwoord was: “Ik moet nog in militaire dienst”.  “Je gaat toch niet vrijwillig in dienst”, zei de heer Anema, “je zult daar geen scha van hebben”. Het is te begrijpen, dat ik het schoolbestuur en het hoofd der school zeer dankbaar was, toen ik enkele dagen later bericht ontving, dat ik benoemd was m.i.v. 1 mei 1933. De heer Bergsma zorgde voor een voortreffelijk kosthuis bij de familie A. Wassenaar op de Molepolle. Meester Jan Hendrik Bos (1914-1999), hij was van 1933 tot 1937 onderwijzer in Minnertsga Onder leiding van de heer Bergsma heb ik veel geleerd. Als je pas je onderwijzersakte behaald heb, moet je in de praktijk onder goede leiding het vak echt nog leren. Ook de collegiale omgang met de dames A. Wagenaar, A. V.d. Berg en A. Leemans en de heren J. Anema, A. Jelgerhuis en J. Miedema was bijzonder goed. Toen ik 10 maanden in militaire dienst moest, werd ik vervangen door de heer R. Reitsma.
Lees meer . .

17 05, 2014

Foto uit de nalatenschap van Aize de Roos

2014-05-17T18:58:40+00:0017 mei 2014|1 Reactie

De beeldbank met foto’s wordt veel bekeken door bezoekers van de website van Minnertsga vroeger. Die roepen herinneringen op en soms ook vragen. Bezoekers kunnen een reactie plaatsen bij een foto of een verhaal. Onlangs reageerde Marianne Meester op de groepsfoto van de toneelvereniging uit de jaren ’50 met de mededeling dat Wouter en Jan de Roos neven waren van Aize de Roos die samen met zijn vrouw Aardina van Mourik het Stations Koffiehuis beheerden. Naar aanleiding van haar reactie raakten we aan het emailen en hebben we familiegegevens en foto’s met elkaar gedeeld. En dan vallen er weer een paar puzzelstukjes van het vroegere van Minnertsga in elkaar.   Marianne stuurde mij een paar foto’s die betrekking hebben op haar opa Aize de Roos. Over die foto’s en over Aize de Roos en zijn familie zal ik later nog een verhaal maken. Maar Marinanne stuurde mij ook een vergeelde foto van een klein meisje met een Schotse Collie. Die foto zat ook tussen de oude foto’s van haar opa Aize. Ze gaf mij de naam Fietje Bergsma, maar de naam was haar onbekend. Best mogelijk dat het ook een Minnertsgaaster was. De foto boeide mij overigens wel, maar ik liet de foto even links liggen. Eerst maar andere foto’s in de beeldbank plaatsen en teksten schrijven, want er ligt genoeg werk voor de website. Wat mij boeide was niet zo zeer de naam die Marianne bij de foto gaf, maar het hondje. Dat hondje kwam mij bekend voor. Niet dat ik neus voor honden heb, maar volgens mij kwam er net zo’n hondje voor op een foto voor die ik al jaren in mijn eigen archief heb. Het klinkt misschien wat macaber, maar het eerste wat ik vaak doe om wat meer te weten te komen over vroegere Minnertsgaaster, is graven in het grafregister. Het grafregister is een zeer belangrijke bron voor mijn onderzoek. In het register staan namen met de rijen en het nummer van het graf vermeld en omdat graven vaak lang in de familie blijven omdat er na verloop van tijd weer andere familieleden in komen, zijn familierelaties ook snel gelegd. Dus om meer te weten te komen over Fietje Bergsma, maak ik even een virtuele wandeling over het kerkhof. Het is meteen raak, ik tref niet een Fietje maar een Tietje Bergsma aan. Zij is geboren in 1914 en overleden in 1992. Maar is deze Tietje de Fietje die bij de foto wordt genoemd? Op de grafzerk op het graf waar Tietje ligt begraven, staan ook de namen van de ouders. Tietje is enigst kind van Siebe Bergsma en Jaike Hoekstra. Siebe Bergsma had vroeger een loodgieters- annex garagebedrijf aan de Hermanawei dat later overgenomen is door Martinus Kerlien. Siebe was een kunstzinnig man en maakte veel houtsnijwerk. Hij was een kunstenaar en heeft met zijn houtsnijwerk veel prijzen gewonnen. Van Siebe en zijn vrouw heb ik een prachtige foto met hun . . . . . . . . jawel, Schotse Collie. Het kan
Lees meer . .

Ga naar de bovenkant