12 september 1960: Op het knusse sportveld van Minnertsga, waar zaterdagmiddag een ruitermiddag werd gehouden, liepen een jongetje en een meisje rond, elk ongeveer vijf of zes jaar oud. Ze hielden zich bij voorkeur op in de buurt van de hoofdtribune en alle verontwaardigde en vermanende aansporingen van de organisatoren om eindelijk een ergens anders hun heil te zoeken, gleden bij hen neer als waterdruppels bij een eend.

Onder het motto: ‘Hier ben ik, hier blijf ik’, deden ze wat hen lustte. Zo nu en dan onderbraken zij even hun bezigheden om een blik te werpen op wat er op het veld allemaal gebeurde. ‘Fynst dou dat moai?’, vroeg een meisje aan het jongetje, wijzend op een door een mannequin geshowde cocktailjurk. ”k Fyn der neat oan’ repliceerde haar metgezel. ‘Dou bist net wiis’, concludeerde de jongedame hierop. Aan de andere kant had zij maar weinig interesse voor zelfs de mooiste auto, wat de jongeman weer niet kon begrijpen.

Friese sjees en sportauto: dit waren de twee uitersten die zaterdagmiddag op het gezellige sportterrein van Minnertsga waren te zien bij de daar gehouden ruitermiddag.

Het oordeel van deze twee bezoekers is beslist niet maatgevend, maar duidt er wel op, dat iedere bezoeker of bezoekster aan zijn of haar trekken kon komen. De Vereniging Oranje Nationaal, die de ruitermiddag organiseerde, heeft met de programmasamenstelling wel een goede keus gedaan. Het weer was bovendien uitgezocht mooi, zodat de vele honderden aanwezigen een plezante middag hebben gehad. Het feit, dat de organisatoren het programma op gezellige wijze dooreenhutselden werkte de knusse sfeer van een en ander alleen maar in de hand. Alleen had men er voor moeten zorgen, dat de verschillende onderdelen wat sneller op elkaar waren gevolgd. Nu vielen er telkens hiaten en werd het hele programma wel wat te lang; bijna vijf uur.
Het is moeilijk om uit een dergelijk en afwisselend geheel de hoogtepunten te halen. De demonstratie van de Sjaerdema- Burmania- en Molenruiters, de modeshow, het concours d’ Elegance, alles was in zijn soort de moeite waard. Het vrouwelijk deel van het publiek was kennelijk zeer ingenomen met de modeshow en de heren zaten te likkebaarden wanneer er weer een droom van een auto het middenveld kwam oprijden/ Maar wat de landelijke ruiters met hun paarden wisten te presteren, was toch heel bijzonder. De ‘Symphone Hippque’, de troika, de voltige, het was een lust voor het oog. ook de indrukwekkende finale, die de middag besloot, was ronduit uitstekend. Minnertsga kan tevreden zijn over wat het heeft gepresteerd.
Bron: Leeuwarder Courant