10 01, 2023

Passie van vader en zoon voor schaats-Elfstedentocht

2023-01-10T14:06:11+00:0010 januari, 2023|1 Reactie

Dit jaar is het zestig jaar geleden dat de twaalfde Elfstedentocht is verreden en die de geschiedenis is ingegaan als de zwaarste Elfstedentocht ooit over het ijs. Douwe de Valk, geboren in 1948 in Minnertsga, stuurde ons onderstaand verhaal toe over de passie voor het schaatsen van zijn vader Rinze (1919-2009) en hemzelf. Een stukje geschiedenis van Minnertsga, over mijn heit Rinze de Valk, en zijn verreden Elfstedentochten, wil ik jullie niet onthouden. Heit zijn wieg stond aan de Miedleane. Hij was enig kind van Douwe de Valk (1894-1980) en Maartje de Jong (1894-1962). Later had hij daar een tuinderij. Met zijn gezin woonde hij aan de Hermanawei 5, tegenover garage Kerlien. In 1957 verhuisde hij met zijn gezin naar Drachten en vandaar naar Beilen. Van de verhalen van heit, het lezen van boeken en het achterhalen van enkele krantenknipsels geef ik hier mijn bevindingen weer. Heit leerde schaatsen op de sloot naast zijn ouderlijke woning, die uitkwam op het Oude Meer. Veelal was hij de eerste die over het nog maagdelijke ijs naar Berlikum reed. Zijn vader en moeder, mijn pake en beppe, hebben ook vele tochten geschaatst. Zo reden zij in de winter van 1929 vaak op en neer naar Leeuwarden en Franeker. Vader Rinze en zoon Douwe 1942 Reed heit, samen met  Rein Faber (1916-1989) ook wonende in Minnertsga, de toertocht. Zij waren om 06.30 uur vertrokken en kwamen om 15.46 aan. Een rijtijd van 9.16  uur. Het bleek dat zij de eerste toerrijders waren die binnenkwamen. De winnaar, Sietse de Groot, had er 8.44 uur over gedaan. Hun prestatie haalde de voorpagina van de Telegraaf met een mooi relaas. 1954 Met zijn snelle rijtijd van 1942 in gedachten, meldde heit zich aan voor de wedstrijd. Hij eindigde als nummer 54 in een rijtijd van 9.27 uur. De winnaar Jeen van den Berg had er 7.35 uur over gedaan. Toendertijd moest je binnen de twee uur na de winnaar binnenkomen om geklasseerd te worden. Dat is hem dus gelukt. Publicatie in de Telegraaf in 1942 Officiële uitslag in de krant met op de 54e plaats Rinze de Valk Heit heeft mij in het verleden wel eens gezegd dat hij vanaf Dokkum, samen met de bekende Auke Adema uit Berlikum opreed en nabij Bartlehiem, op weg naar de eindstreep, de man met de hamer tegenkwam. Omwille de tijd liet heit, Auke niet op hem wachten, daar die anders misschien ook niet geklasseerd zou worden. Na een valpartij in zijn inzinking, reed hij weer terug in de richting van Dokkum. Omstanders hielpen hem weer op weg in de juiste richting en haalde net op tijd de eindstreep. 1956 Reed heit, samen met Germen Groenewoud, (schoonzoon van tante Baukje de Swart-de Valk) de toertocht. Er lag veel sneeuw op de baan en was een tocht van vallen en opstaan voor Germen. Heit vertelde mij later eens dat je een Lees meer

1 12, 2022

Ingekomen foto’s en andere spullen

2022-12-01T09:02:52+00:001 december, 2022|Reacties uitgeschakeld voor Ingekomen foto’s en andere spullen

Van verschillende mensen hebben we voor het dorpsarchief weer foto’s en documentatiemateriaal ontvangen. Het kan zijn dat het overzicht niet compleet is want ook digitaal komen van verschillende kanten foto’s binnen. In verband met de privacy zijn geen namen vermeld van de mensen die de spullen hebben ingebracht. folder Nederlandse Hervormde Kerk met betrekking tot inzameling/collectie voor herbouw kerk na de brand van juni 1947 (origineel) notenschrift met liederen over de kerkbrand (origineel) foto vriendengroep gemaakt in verband met emigratie Sipke Vis naar Nieuw Zeeland (gekopieerd) documenten en foto’s uit bedrijfsarchief fa. Schotanus (gekopieerd) drie rouwbrieven en krantenknipsels familie Haima, Sipma, De Swart en De Valk (origineel) muziekboek wat Douwe Elsinga vroeger heeft gebruikt op het Hinsch-orgel dat voor de brand in de  Ned. Hervormde kerk stond en twee programma’s van concerten waarvan de opbrengst ten goede kwam aan de herbouw van de kerk. documenten en foto’s uit nalatenschap van Gosse en Trijntje Vogel – Goodijk. foto van jongerenclub Gereformeerde kerk (origineel) documenten en foto’s uit nalatenschap van Sipke Miedema en Marrigje (Map) Plomp. map met foto’s en teksten gemaakt door de auteur van het jubileumboek 125 jier Krislik Underwiis Heeft u oude foto’s of ander documentatiemateriaal wat niet verloren mag gaan? Dan kunt u overwegen om het in eigendom over te dragen of in beheer te geven in het dorpsarchief. Het materiaal wordt geordend, geïnventariseerd en beschermd in archiefdozen. Via een inventarislijst is alles eenvoudig weer terug te vinden. Voor een afspraak kunt u contact opnemen met Aalzen de Haan 06 1385 7225 of Gerrit Bouma 06 2916 4221. Maar u kunt ook een email sturen naar minnertsgavroeger@gmail.com. Zie dorpsagenda voor openingstijden van het dorpsarchief.

23 11, 2022

Minnertsga in de ban van ‘Revolver Johnny’

2022-11-23T07:11:56+00:0023 november, 2022|1 Reactie

Ruim 50 jaar geleden was Minnertsga in de ban van een bijzonder man die in de Mieden woonde en  als bijnaam ‘Revolver Johnny’ had. Met die naam stond hij niet alleen in Minnertsga bekend, maar ook landelijk. Hij had een woning aan de Miedleane 8 (later Autobedrijf F. de Groot) die verbouwd moest worden. Durk Binnema werkte in die tijd bij het timmer- en aannemersbedrijf van Gjalt Bloembergen. Durk heeft zijn belevenissen op papier gezet en daar hebben we onderstaand verhaal van gemaakt. Ford Tunderbird (bron: Wikipedia GPS 56 from New Zealand) Op een zekere dag stond Durk met zijn collega en metselmaat Fokke een Ford Tunderbird te bekijken achter de timmerwinkel van bouwbedrijf Bloembergen aan de Hermanawei. Even later komt Gjalt Bloembergen naar buiten met een man met een grote baard. “Dit is Johnny Verkerk en die heeft een huis gekocht in de Mieden”, zei Gjalt tegen de mannen. Meteen die middag moesten de mannen naar de Mieden om een begin te maken met het slopen voordat met het verbouwen van het huis kon worden begonnen. Gjalt Bloembergen kwam zelf ook om te kijken wat er allemaal moest gebeuren. Nadat de werkzaamheden waren doorgenomen kreeg Bloembergen alvast een voorschot. Johnny Verkerk telde twintig briefjes van duizend gulden en overhandigde die aan Durk zijn verbaasd staande baas die er verlegen mee werd. Durk was hier getuige van en volgens hem kon je niet zien dat de stapel bankbiljetten kleiner was geworden. Woning van Verkerk in de Mieden (bron: Algemeen Dagblad 3 jan. 1969) Er is geld . . . . dus kon er worden verbouwd. De woning moest worden vergroot en daarom werd er achter de woning een stuk aangebouwd. In verband met de verbouw stond er tijdelijk een stacaravan op het erf waarin Verkerk zijn verblijf had. Durk en zijn collega Fokke brachten meestal hun schaftijd door in de woning maar werden ook wel eens in de stacaravan uitgenodigd. Dan kwamen de verhalen los en Verkerk ondersteunde zijn sterke verhalen met stapels foto’s. Een van die verhalen was hoe hij (Verkerk) vroeger in Noord Duitsland overvallen pleegde en dan in snelle auto’s naar het zuiden reed om te ontsnappen aan de politie die naar hem op zoek was. Bij die overvallen maakte hij kennelijk ook gebruik van wapens zoals revolvers, want daar had hij zijn bijnaam Revolver Johnny aan te danken. Revolver Johnny werd veroordeeld en belandde in de gevangenis. Als gedetineerde kwam hij tot het geloof en werd evangelist. Hij liet Durk en Fokke daar foto’s van zien dat hij op de preekstoel stond. Maar het preken verdiende zeker niet genoeg want hij begon toen een tapijthandel in Marokko waarvan hij ook veel foto’s van liet zien. Elke week ging Verkerk of een handlanger van hem met een auto naar Marokko die vervolgens dan met Berbertapijten terugkwam. De tapijten werden door Verkerk in de schuur gegooid. Waarschijnlijk diende deze handel als dekmantel voor andere handel die niet door de beugel kon. Op het Lees meer

7 10, 2022

Minnertsgaaster brandweerauto (uit 1947) met handkracht gestart

2022-10-07T05:50:53+00:007 oktober, 2022|Reacties uitgeschakeld voor Minnertsgaaster brandweerauto (uit 1947) met handkracht gestart

Op 3 juni jl. was het precies 75 jaar geleden dat de kerk en toren van de toenmalige Nederlands Hervormde kerk door brand volledig is de as werd gelegd. Verschillende brandweerkorpsen uit de omgeving rukten massaal uit om de brand te bestrijden. Dat was nodig omdat ook twee naastgelegen boerderijen vlam hadden gevat en bij meerdere woningen in de dorpskern een begin van brand ontstond. Onderstaand artikel komt uit het Friesch Dagblad van 27 april 1973 en geeft een mooi tijdsbeeld over de brandweer van Minnertsga. Dat de ruim 26 jaar oude in Minnertsga gestationeerde Ford brandweerauto van de gemeente Barradeel hoognodig aan vernieuwing toe is, werd vorige week weer eens duidelijk bewezen, toen een oude woning De Lêste Stûr genoemd, in vlammen opging. Nadat de bemanning, die in recordtijd in de garage aanwezig was, in de wagen had plaats genomen, was de motor met geen mogelijkheid aan de gang te krijgen en er werd dan ook besloten de wagen maar aan te duwen, hetgeen na enige tijd lukte. Volgens de Minnertsgaaster brandweerlieden wordt de oude wagen door de gemeente Barradeel slecht onderhouden. Burgemeester drs. W.K. de Roos acht het onderhoud echter voldoende. Chauffeur Piet Spoelstra meent, dat de elektrische installatie van de wagen de schuldige is, De bedrading is al verschillende keren vernieuwd en toch zijn er steeds nog plaatsen waar de stroom ‘weglekt’. De heer Spoelstra zou graag een extra accu in de garage willen hebben die constant werd opgeladen, zodat hij te allen tijde een reserve-exemplaar had. Ook is de benzinetoevoer verre van ideaal. De tank zit onder de voorbank van de wagen en ‘een sigaretje tegen de zenuwen’ zou in de brandweerauto wel eens rampzalige gevolgen kunnen hebben. Brand 'lêste stoer' ten zuiden van de Ferniawei Pompen De pompen van de wagen, die in 1947 werd gebouwd, zijn ook al niet meer wat ze geweest zijn. Commandant G. Bloembergen vertelde dat de wagen eerst goed doorwarmd moet zijn om water te kunnen geven. Een brand in het dorp geeft onvoldoende gelegenheid om de motor op temperatuur te brengen en men zou eigenlijk met een grote omweg naar de brand moeten rijden! De pakkingen van de pomp moeten tijdens het spuiten voortdurend worden aangedraaid om de lekkage nog enigszins binnen de perken te houden. Reeds vijf jaar geleden werd de spuit door de inspectie afgekeurd, aldus de heer Bloembergen. Wedstrijden Naar een brandweerwedstrijd durft de Minnertsgaaster brandweerploeg niet meer te gaan. Ten eerste wordt men natuurlijk uitgelachen wanneer men met een dergelijke verouderde wagen op de proppen komt, maar ten tweede hebben ze natuurlijk geen schijn van kans om een prijs te winnen. De poedelprijs misschien? De heer Bloembergen weet zich nog wel te herinneren hoe de laatste wedstrijd verliep. Er werd aan de jury gevraagd er rekening meet te houden dat de wagen de eerste keer ‘z’n water laat lopen’ maar hier kon men natuurlijk geen rekening mee houden. Het resultaat was dan ook de laagste klassering. Brandweerauto Sexbierum uit 1953 Lees meer

7 10, 2022

Restauratie van de toren 1817 – 1818

2022-10-07T05:28:58+00:007 oktober, 2022|0 Reacties

De alles verwoestende brand van 3 jun i 1947 was dit 75 jaar geleden dat die plaats vond. De grootste ramp in de geschiedenis van Minnertsga. In oktober aanstaande, in de maand van de geschiedenis hopen we daar aandacht aan te besteden in de vorm van een expositie. In de vorige uitgave van ‘Nijs út eigen doarp’ hebben we aandacht besteed aan de bouwgeschiedenis. Deze keer het verhaal over de restauratie van de toren in 1817 – 1818. In 1817 is de kap van de toren, waarover Baarda schreef in zijn rijmkroniek, in een zodanige slechte staat van onderhoud dat de kerkvoogden het noodzakelijk achten tot restauratie over te gaan. De westgevel van de opbouw boven op de toren was er zo slecht aan toe dat deze geheel moest worden afgebroken tot de omgang toe. De aannemer die het werk zou uitvoeren mocht de goede oude stenen wel weer gebruiken maar moesten eerst grondig worden schoongemaakt. Ook het leiendak en de weerhaan waren nodig aan reparatie toe zo blijkt uit de archiefstukken. Op zaterdagmiddag 5 april 1817 was er bij de kastelein Sipke Sjoerds Bakker op de Tsjillen de openbare aanbesteding van de voorgenomen restauratie. Notaris Izaak Telting was uit Franeker gekomen om de aanbesteding te leiden en te beschrijven. Verder waren aanwezig de kerkvoogden Abe Pieters Anema en Steven Fokkes Feenstra met een aantal aannemers uit het dorp en zelfs met een aantal van ver buiten het dorp. Zoals gebruikelijk was ook de veldwachter Arend Witholt aanwezig om toezicht te houden op het verloop van de openbare bijeenkomst. Bestek en voorwaarden die in de akte van aanbesteding voorkomen zijn verdeelt in 29 artikelen. Een greep uit deze artikelen handelde over: het repareren van de hekken in de klokgaten en de waterborden, het uitnemen en vernieuwen van de klokkenzolder. In plaats van de opgemetselde omgang, die geheel afgebroken moest worden, diende een houten balustrade gemaakt te worden van hoofdzakelijk eikenhout en puikbest Oostzee’s grenen. Later zou blijken dat deze houten balustrade het uitgehouden heeft tot 1939 wanneer deze dan weer wordt vervangen door een gemetselde omgang zoals die er ook was voor 1817. Verder vermeldt de akte nog de voorwaarden die worden verbonden aan de afvoer van puin, het toezicht houden door de aannemer of door zijn plaatsvervanger tijdens de restauratie werkzaamheden, het verven en de tijd wanneer er een begin kon worden gemaakt met de werkzaamheden. Uiteraard werden ook de rechten en plichten van de opdrachtgevers en de aannemer vermeldt in de akte alsmede de betaling van het werk. Natuurlijk bracht deze restauratie aanvoer en afvoer en tijdelijk opslag van bouwmaterialen met zich mee die voor een groot gedeelte op het kerkhof moesten staan, ook dat werd geregeld. Mocht het zo zijn, zo staat in de akte, dat het nodig was om ruimte te maken voor het maken van graven, dat de aannemer er dan voor zorgde dat die ruimte er binnen twee maal vierentwintig uren moest zijn. De laagste inschrijver was de aannemer Wijbe Jelles Kroon uit Lees meer

Ga naar de bovenkant