De Glazema familie is al meer dan 225 jaar met Minnertsga verbonden. Al vanaf ca. 1785 heeft een deel van het nageslacht Jan Liemes of Ljummes in het dorp gewoond. Andere familietakken zijn naar Marrum, Sexbierum en Arum uitgegroeid. Hoewel ook deze familienaam - net als alle andere familienamen - bij Keizerlijk Decreet is aangenomen komt Glazema niet in de lijst voor van familienamen die in Minnertsga zijn aangenomen. Mogelijk dat de familienaam aangenomen is door Jan Liemes (Ljummes) die in 1811 vermoedelijk in Dronrijp woonde. Hij was meester verver en glazenmaker en heeft deze naam uiteraard ook voor zijn kinderen aangenomen. Zo kreeg ook zijn zoon Lieme Jans, die in Minnertsga verver was, deze familienaam. De akte van de familienaam is dus naar alle waarschijnlijkheid opgemaakt in de gemeente Menaldumadeel. Naar alle waarschijnlijkheid: want van de gemeente Menaldumadeel zijn geen registers van familienamen bewaard gebleven. Omdat de familienaam ook niet in de omringende gemeenten in de registers voorkomen, kan eigenlijk wel worden aangenomen dat de registratie akte in de gemeente Menaldumadeel moet zijn opgemaakt. De familienaam Glazema is duidelijk afgeleid van het beroep van de stamvader Jan Liemes en daarmee een zgn. beroepsnaam. Rechts woning van Jan Liemes Glazema Jan Liemes of Ljummes is ca. 1762 geboren. Hij huwde op 7 april 1782 in de kerk van Dronrijp met Johanna IJdes. Na haar overlijden huwde Jan Liemes met Marijke Romkes op 19 mei 1805 in de kerk van Tzummarum. Uit beide huwelijken zijn kinderen geboren, drie dochters en een zoon. Jan Liemes is een aantal keren verhuist met zijn gezin. Hij heeft gewoond in Dronrijp, Minnertsga en Tzummarum waar hij ook is overleden. Met de vrouw uit zijn eerste huwelijk heeft Jan Liemes aan de Tsjillen gewoond in het huis op de hoek: Tsjillen - Tilledyk. Het was een woning met twee kamers onder een dak die in het geheel eigendom was van Jan Liemes Glazema die in het ene kamergedeelte woonde. Naast hen woonde een zekere Gerben Hendriks die het andere kamergedeelte huurde. Op 11 maart 1796 werd het gedeelte waar Gerben Hendriks in woonde verkocht aan Rintje Harkes en Aafke Michiels. Als naast liggers van de verkochte woning werden genoemd: ten oosten de armvoogden - die daar een diaconiewoning hadden -, ten zuiden de Freule van Echten met een perceel bouwland, de verkopers ten westen en de straat ten noorden. De verkoop vond plaats onder de volgende vier condities: De palen staande tussen het verkochte hofje en het dak van de verkopers tot aan de straat, welke vierkant is, staande op de verkopers hun grond, zal de verkoper gehouden zijn om aldaar een IJperenheg te planten en niet hoger te laten opwassen dan vier en een halve voeten wel van de hoek van de gevel tot aan het land toe. De verkopers zullen geen bomen mogen planten tegen de westen muur van het verkochte, en geen latten daar tegenaan spijkeren, houdende echter de verkopers de vrijheid om een zomerhuis of loods te bouwen zo na Lees meer

De vakanties zijn weer achter de rug, dus wordt het weer tijd om wat meer aandacht te besteden aan Minnertsga-vroeger. Het lokt ook wel weer, want de dagen beginnen alweer merkbaar korter te worden en dan zit je toch meer binnen dan dat je buiten bezig bent. Deze zomer was ik op een markt waar overwegend verzamelaars stonden. De verzamelingen bestonden uit Brabantia producten, stripboeken, oude wekkers in allerlei soorten en vormen en prentbriefkaarten en nog veel meer. Te veel om op te noemen. Bij één van de kramen viel mijn oog op een wel heel bijzonder klein kaartje van 70 - 50 mm. Tussen alle spullen zag ik het liggen . . . . want als oud Minnertsgaaster herkende ik het beeld op het kaartje meteen. Dat is niet zo verwonderlijk als je zo langzamerhand ruim 350 oude prentbriefkaarten van het dorp bij elkaar hebt gezocht. Op een aantal van die oude prentbriefkaarten staat ook de oude ophaalbrug die ook op dit kaartje staat. Het kaartje is een zogenaamd albumplaatje. Deze plaatjes werden cadeau gegeven bij bepaalde producten. De Verkade-albums zijn wel de meest bekende plaatjesalbums. Dit plaatje hoort thuis in het plaatsjesalbum van Bussink's koekfabriek uit Deventer. In 1930 kwam het 4de deel uit dat over Friesland ging. De afbeelding is een aquarel dat door een kunstenaar is gemaakt. Detailinformatie over dit album is te vinden op http://www.boekenwerff.nl/series/plaatjesalbums/mijnland/mijnland004.htmIk moest een paar Euro voor het plaatje betalen. Als Minnertsga-verzamelaar heb je dat er wel voorover, want zo'n kans laat je niet liggen. Een prachtige aanwinst én  . . . . . . wat kan een mens dan weer blij zijn. Mijn dag kon niet meer stuk.     Ter vergelijking van het dorpsbeeld van omstreeks 1930, heb ik er een paar prentbriefkaarten bij gezocht. De ene kaart met ophaalbrug is de situatie in 1930 en de andere kaart is van 1931. De ophaalbrug is dan vervangen door een betonnen exemplaar.

Minnertsga 5 april 1939: De mooie iepenlaan, vanaf Mooie Paal, die altijd zoo'n prachtige inrit was voor ons dorp, gaat verdwijnen. De iepziekte had hier en daar al gapingen gemaakt. Thans wordt de oostzijde langs de weg geheel omgehakt. Binnen  kroten tijd zal de weg naar den Mooie Paal geheel zonder boomen zijn. Ook de boomen aan de westzijde van het dorp en de boomenrij te Tzummarum gaat verdwijnen.Bron: Leeuwarder CourantKort voordat de iepen gerooid zijn is deze foto (rechts) nog door een fotograaf vastgelegd.Een foto van enkele jaren later laat zien dat er geen enkele iep meer aan de Hermanawei staat. De bomen aan de westzijde, die in het krantenbericht worden bedoelt, waren de bomen aan de Ferniawei waar ook een prachtige rij van iepen stond.

Kom daar tegenwoordig maar eens mee aan. PTT is de afkorting voor het Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Telefonie. In Nederland was de PTT het staatsbedrijf dat voor deze taken verantwoordelijk was.  Vroeger was het zo, dat als je in dienst was van de PTT, dan was je eigenlijk je hele leven zeker dat je een baan had en dus werk en een inkomen. Maar dat is tegenwoordig wel anders! De PTT is via allerlei veranderingen in de bedrijfsstructuur Herkenbaarheid PTT uiteindelijk PostNL geworden. En bij PostNL maakt het niet uit wat je bent, moeder, vutter, student, of profvoetballer, je kunt altijd postbezorger worden zoals de reclames in de media doen geloven. Maar 25 jaar lang in dienst zijn . . . . . . voordat je het weet lig je eruit of is de naam van het bedrijf alweer verandert of is het bedrijf overgenomen of gefuseerd. Nee . . . . ten tijde van Minne Vis was dat nog anders. Hij werd op 16 januari 1903 benoemd als besteller in Winsum. Vervolgens werd hij op 16 maart 1904 postbezorger in Haulerwijk, op 1 mei 1907 werd zijn standplaats St. Jacobiparochie, en daarna op 22 mei 1911 kwam hij in Tzummarum terecht. Op 1 februari 1917 werd hij benoemd als kantoorhouder aan de Stasjonstrjitte in zijn geboortedorp Minnertsga. Rond zijn 25-jarigjubileum als PTT-ambtenaar is volop aandacht geschonken. In Leeuwarder Courant en regionale kranten werd zijn ambtsjubileum aangekondigd. En zijn familie was er ook trots op want de familie liet zelfs een advertentie plaatsen in de Leeuwarder Courant. Op 16 januari 1928 werd het ambtsjubileum van Minne gevierd in het koffiehuis van Bierma. In de loop van de dag waren er al felicitaties ontvangen via de telegraaf en per post. Familie en collega’s uit de omliggende plaatsen waren die avond naar Minnertsga gekomen om hem ook te feliciteren. Verder waren er nog vele dorpsgenoten in de zaal. De versierde zaal was geheel bezet. Het muziekkorps Oranje bracht een serenade en verschillende personen spraken Minne Vis toe en wensten hem dat hij nog vele jaren zijn functie zou blijven waarnemen. Van de dorpsgenoten kreeg hij een prachtige stoel en een klok. De avond werd, onder leiding van de heer H.C. de Jonge uit Leeuwarden met zijn voordrachten, gezellig doorgebracht.Minne is op 23-jarige leeftijd getrouwd met de toen 24-jarige Antje Mulder. Minne en Antje kregen vier kinderen. Leeuwarder Courant Moet Antje Mulder niet Muller zijn? Volgens de advertentie wel want daar staat toch duidelijk A. Vis-Muller. Maar volgens de huwelijksakte is het Mulder, want zij ondertekend de akte met A. Mulder. In oktober 1953 overleed Antje en in de overlijdensadvertentie staat zij met de naam Muller genoemd. Wat apart! Ik heb de geboorteakte van Antje er maar eens op nageslagen . . . en wat blijkt . . . haar vader wordt met de familienaam Mulder geschreven. Maar of hij zichzelf ook zo noemde? Vader Johannes Mulder heeft zijn kind Antje zelf wel aangegeven op het gemeentehuis, maar Lees meer

Op donderdag 17 mei 2012 heb ik een bericht geplaatst met de titel: Conversatie op een mooie zomerse dag in juni 1938.Op dat artikel is een reactie gekomen van Dooitze Zwart. Hij wees mij erop dat de man links op de foto niet de persoon was die ik bedoelde. Hieronder de reactie van Dooitze. Volgens mij is de man rechts op de foto Johannes Jensma en de man links Gosse Jelles Vogel. Ik weet dit omdat ik rond 1995 bij Gosse Vogel in Harlingen was en hij me deze foto liet zien. Hij zei dat zijn pake hierop staat, getrouwd geweest met Romkje Vrieswijk. Als je de kleinzoon van Johannes kent (Johannes en Griet van de Mooie Peal) kun je in de man rechts zijn gestalte wel wat herkennen. Maar misschien weet jij zeker dat Johannes links zit. Gosse Vogel was rond 1995 in het ziekenhuis geweest en zag in de Friesland Post (?) de foto. Hij herkende zijn pake hierop en vroeg aan een andere bezoeker: zou het verkeerd zijn als ik de foto uit dit blad scheur. Nee dat moet je altijd doen, zei de andere. Zo gezegd zo gedaan. Deze Gosse (op foto) overleed vier jaar later dus in juli 1942, 94 jaar oud. Hier is hij dus 90. Ook staat hij nog op de site van het BDSM'gea (Red. Bildts Documentatiecentrum) bij het jaar 1930. Hij zit dan met anderen voor de kiosk van Jan Jippes Miedema (overl. 1939) voor de Hervormde kerk. Ook staat hij nog in het boekje Lykas it wie ............ (foto 105), midden, man met ringbaard. Tot zover mijn informatie. gr DooitzeDooitze, bedankt voor deze aanvulling, dat maakt het verhaal completer. Op de foto bij de kiosk vlnr: Chrisstoffel Johannes Schotanus,Jan Jippes Miedema, Goasse Vogel en Thomas de Groot. Bron: Bildts Documentatiecentrum