Eigenlijk is elke foto bijzonder. Een foto is immers een vastlegging van een bepaald beeld op een bepaald moment. En dat is per definitie al bijzonder. Daarnaast helpen foto’s je om dingen weer beter te herinneren. Dat effect heeft deze foto bij mij.

Deze foto staat op internet en is te vinden via de website van de Christelijke Muziekvereniging Oranje. Ik ben zo vrij geweest de foto maar in ‘bruikleen’ te nemen om er wat achtergrond informatie bij te melden.

Zo op het eerste gezicht kon ik de locatie niet plaatsen waar deze foto gemaakt is. Maar de hersencellen werken nog uitstekend en meteen werd de verbinding gelegd met mijn herinnering die ik voornamelijk aan de brug heb.
Eerst even uitleg over de locatie als u die nog niet heeft kunnen traceren. De foto is gemaakt op Mooie Paal en waarschijnlijk in 1950. Het muziekkorps van Minnertsga staat hier de Ouden van Dagen op te wachten die er een dagje op uit zijn geweest. Eens per jaar werd een dagtocht voor deze mensen georganiseerd die dan allemaal in auto’s – met Minnertsgaaster chauffeurs – achter elkaar aan reden en een rit door de provincie maakten.Onderweg werd er dan op enkele plaatsten gestopt voor een kop koffie, een broodje en niet te vergeten voor de groepsfoto. De foto is waarschijnlijk vroeg in de avond gemaakt, zo rond een uur of zeven. Als de Ouden van Dagen in aantocht waren, dan ging het muziekkorps voorop richting en dorp met als eindpunt het sportveld ‘it greidsje’.  Daar hield Sietse Hibma, namens de Ouden van Dagen, dan nog even een toespraak van hoe mooie dag het wel niet was geweest en dat ze veel gezien hadden onderweg.

Maar . . . . even terug naar de foto en dan met name de brug. Dit was een brug met een houten brugdek en het was de toegang naar de treinstation van de NTM, de spoorlijn van Leeuwarden via Berlikum en Mooie Paal naar het eindstation St. Jacobiparochie.

Mijn vader heeft een tijdlang voor de NCAB (Nederlandse Christelijke Agrarische Bedrijfsbond) contributie opgehaald bij de leden in en om Minnertsga. Dat deed hij op zaterdagmiddag. Bij de leden die niet meer in loondienst waren moest wekelijks een kwartje worden opgehaald en leden die wel in loondienst waren moest fl. 0,50 worden opgehaald. Af en toe ging ik dan wel eens mee achter op de brommer. Als de leden hadden betaald dan mocht ik het stempeltje op de lidmaatschapskaart zetten.

De bewoners van dit houten tramstationsgebouw waren ook lid. Ik kan mij nog herinneren dat mijn vader en ik dan met flinke snelheid over de brug denderden. De planken van het houten brugdek rammelden dan flink omdat die niet echt stevig vast zaten. Leuk om zo’n prachtig beeld weer een terug te zien, want vanaf deze richting heb ik het stationsgebouw nog niet op een foto terug kunnen vinden. Let vooral ook het emaille reclamebord van de RVS. Een bijzondere foto bij een bijzondere herinnering.

Hiernaast is het houten stationsgebouw gezien vanuit de richting Berlikum-Wier.

Kijk voor informatie over de lokale spoorwegen op www.railromantiek.nl

– kijk hier – voor een filmfragment over de aankomst van Ouden van Dagen in 1953.